στο τρένο της ποίησης

στο τελευταίο βαγόνι του Τρένου: Μαρί Πόνσοτ

από τα μεγάφωνα του Τρένου: Raza Ali Hasan (on Imperialism)

στο ξεκίνημα της άνοιξης: Emilia Phillips (Pathetic Fallacy)

στο τελευταίο βαγόνι: Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

λίγο πριν το σφύριγμα αναχώρησης: Σαντιάγκο Μπαρκάθα (το ταξίδι)

τραγούδια από τα μεγάφωνα του Τρένου: Nâzım Hikmet (μικρόκοσμος)

στο τελευταίο βαγόνι: Nicanor Parra

συλλέγοντας ιστορίες στην αποβάθρα του Τρένου: Simon Armitage ( the unthinkable )

στη στροφή του νέου χρόνου: Kαμπύλη καταδίωξης

ταξιδιωτικές οδηγίες στο Τρένο: Jane Hirshfield (Zero Plus Anything Is a World)

από τα μεγάφωνα του Τρένου: Ανοιχτές φλέβες μιας ουτοπίας – και οι Ασήμαντοι του Εντουάρντο Γκαλεάνο

ριπές από το τζάμι του Τρένου: Luis Cernuda (Desolación de la Quimera)