 |
| Violinist #2 © Susy Kamber | LensCulture |
Ακόμη μια γυναίκα που κλαίει
Χύσε τη δυστυχία έξω
Από την τόσο πικρή καρδιά σου,
Που το πένθος δεν πρόκειται να τη γλυκάνει.
Φαρμάκι φυτρώνει σε αυτό το σκοτάδι.
Στο νερό των δακρύων είναι
Που τα μαύρα άνθη του ανεβαίνουν.
Η εξαίσια αιτία της ύπαρξης,
Η φαντασία, η μόνη πραγματικότητα
Σε αυτόν τον κατά φαντασία κόσμο
Σε αφήνει
Μ' εκείνον για τον οποίο καμία φαντασία δεν κινείται,
Και σε τρυπάει ένας θάνατος.
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
πηγή πρωτότυπου: Poetry Foundation
Another Weeping Woman
Pour the unhappiness out
From your too bitter heart,
Which grieving will not sweeten.
Poison grows in this dark.
It is in the water of tears
Its black blooms rise.
The magnificent cause of being,
The imagination, the one reality
In this imagined world
Leaves you
With him for whom no phantasy moves,
And you are pierced by a death.
1879-1955
Σχόλια