Sergio Raimondi | Ο Σειληνός στον σιδηροδρομικό σταθμό

Artificial Paradises. With wine, with poetry, or with virtue, as you choose. But get drunk..... Charles Baudelaire © Francisco Molina-Holgado | LensCulture

 

Ο ΣΕΙΛΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ

Ξαπλωμένος στο πλάι, μ' έναν αδέξιο αγκώνα 
να ακουμπάει στο τσιμέντο και το κεφάλι 
να γέρνει προς τα πίσω, κοιμάται. Γόνατα διπλωμένα,
πόδια στον πισινό, η τεράστια κοιλιά εκτεθειμένη,
στόμα ανοιχτό στον ουρανό, μύτη πλακουτσωμένη.
Αυτό είναι έργο δύο ή τριών λίτρων σε τέτρα-πακ.
Αν ήταν από μάρμαρο, θα τον εκθέτανε
σ' ένα μουσείο στη Ρώμη, το Λονδίνο ή το Παρίσι
ως δείγμα ελληνιστικής τέχνης.
Και οι μύγες δεν θα τον ενοχλούσαν.

μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου

πηγή πρωτότυπου: Poetry International

SILENO EN LA ESTACIÓN DE FERROCARRIL

Acostado de lado, con un codo incómodo
apoyado en el cemento y la cabeza
tirada hacia atrás, duerme. Rodillas dobladas,
pies contra el culo, al aire la panza enorme,
boca abierta al cielo, chata nariz.
Esto es obra de dos o tres tetra-brik.
Si fuera de mármol estaría expuesto
en un museo de Roma, Londres o París
como ejemplo de arte helenístico.
Y no le molestarían las moscas.

Sergio Raimondi

γεν. 1968