 |
| Night and day © Susy Kamber |
ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ
Στον αλληλοστριφογυριστό καπνό των τσιγάρων μας
Υπάρχει μια χαϊδευτική αίσθηση περίτεχνης συνάφειας.
Υπάρχει ένα μπλε της θάλασσας σε αυτό το ήσυχο μέρος,
Και άπειρες καθαρές αντηχήσεις μουσικής,
Δεμένες μεταξύ τους με χορδές τέλειας ευθραυστότητας.
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ
Όσο ζούσες
Δεν μπορούσα να σε κάνω ούτε χαρούμενο ούτε δυστυχισμένο.
Τώρα που είσαι νεκρός
Δεν μπορώ ούτε να σε νανουρίσω ούτε να σε ξυπνήσω.
Είμαι πάντα ανίκανος.
ΚΛΑΔΙΑ
Ο Pierre Gris,
Όταν ήταν γέρος,
Είδε χειμωνιάτικα κλαδιά
Καφέ, γκρι, θαμπό ασημί.
Αυτά, είπε, είναι οι όχι πια πράσινες
Ελπίδες της νιότης μου.
Φαίνονται να συνυφαίνονται,
Αλλά θυμάμαι ότι αυτό είναι
Ψευδαίσθηση.
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
πηγή πρωτότυπου: Poetry Foundation
COMPANIONSHIP
In the intertwirling smoke of our cigarettes
Is a caressing sense of intricate congruity.
There is a sea-blue in this quiet place,
And infinite crisp echoes of music,
Bound together with cords of uttermost fragility.
IMPOTENCE
While you lived
I could make you neither glad nor unhappy.
Now you are dead
I can neither lull nor awaken you.
Always I am impotent.
BRANCHES
Pierre Gris,
When an old man,
Saw winter branches
Brown, grey, dulled silver.
These, he said, are the no longer green
Hopes of my youth.
They seem to interlace,
But I remember that that is
Illusion.
1888-1963
Σχόλια