 |
| Susy Kamber , 'Acceptance 2' | LensCulture |
Ανέκδοτο του Πρίγκιπα των Παγωνιών
Στο φως του φεγγαριού
Γνώρισα τον Τρελό,
Στο φως του φεγγαριού
Στη θαμνώδη πεδιάδα.
Ω, τι αψύς που ήταν
Όπως είναι οι άυπνοι!
Και, «Γιατί είσαι κόκκινος
Σε αυτό το γαλακτερό γαλάζιο;»
είπα.
«Γιατί στο χρώμα του ήλιου,
Σαν ξύπνιος
στο μέσον του ύπνου;»
«Εσείς που περιπλανιέστε»
Είπε λοιπόν,
«Στη θαμνώδη πεδιάδα,
Ξεχνάτε τόσο σύντομα.
Αλλά έστησα τις παγίδες μου
Στη μέση των ονείρων».
Από αυτό κατάλαβα
Ότι το γαλάζιο έδαφος
Ήταν γεμάτο εμπόδια
Και χαλύβδινα μπλόκα.
Κατάλαβα τον τρόμο
Της θαμνώδους πεδιάδας,
Και την ομορφιά
Του φεγγαρόφωτου
Πέφτοντας εκεί,
Πέφτοντας
Όπως πέφτει ο ύπνος
Στον αθώο αέρα.
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
πηγή πρωτότυπου: Poetry Foundation
Anecdote of the Prince of Peacocks
In the moonlight
I met Berserk,
In the moonlight
On the bushy plain.
Oh, sharp he was
As the sleepless!
And, “Why are you red
In this milky blue?”
I said.
“Why sun-colored,
As if awake
In the midst of sleep?”
“You that wander,”
So he said,
“On the bushy plain,
Forget so soon.
But I set my traps
In the midst of dreams.”
I knew from this
That the blue ground
Was full of blocks
And blocking steel.
I knew the dread
Of the bushy plain,
And the beauty
Of the moonlight
Falling there,
Falling
As sleep falls
In the innocent air.
1879-1955
Σχόλια