Νίκος Καρούζος | 3 ποιήματα για το Πάσχα

ζωγραφική του Απόστολου Γιαγιάννου, από την έκδοση
ποιημάτων του Καρούζου «Μονολεκτισμοί και Ολιγόλεκτα»

Πάσχα των πιστών

Κύριε, λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής.
Άστρα και χώμα σε βαστάζουν.
Μεριάζουν άφωνα τα σκότη και διαβαίνεις,
ανέγγιχτη τον κόσμον αγγίζει μουσική
και της καρδιάς τα πέταλα ροδίζουν,
άνθος όμορφο ζεσταίνεται στον ήλιο.
Λευκάνθηκαν οι άνθρωποι στο αίμα του αρνίου.
Θεέ μου ανέρχεσαι λυπημένος,
αν και για όραση εξακολουθείς να έχεις τη συγχώρηση.
Ω θλίψη των ματιών του Κυρίου μου,
της αιωνιότητας ο κάματος,
έχω πολύ συνεργήσει για να υπάρχεις,
είναι πολύ σ' εμένα το μερίδιο της ανομίας.
Ανοίγει ένα τριαντάφυλλο, πάω και το ρωτώ:
Πού έκρυψαν τον ήλιο;
Πλησιάζω τη θάλασσα και της λέω:
Είσαι βαθειά και με τα μυστικά μεγάλη σου η σχέση.
Λυτρώνεται ο άνθρωπος;
Απαντά το λουλούδι: «Θα χαθούμε»
κι η θάλασσα με αχ αναταράζεται.

(Σημείο, 1955)

/14/

με τι βιασύνη προχωρεί ο Ιησούς
εφέτος
Προς την Ανάσταση...
Παραμερίζει πανέρια τεράστια
γιομάτα βιολέτες
σπρώχνει τους αέναους
παπάδες
τινάζει νευρικά προς τα πίσω
τη μαλλούρα του
το γεγονός είν' ολοφάνερο:
βαρέθηκε

(Μονολεκτισμοί και Ολιγόλεκτα, 1980)

Πάσχα 1981

                         Στη μικρή μου φίλη

                           Μαρία Γιαγιάννου

                           Χρόνια πολλά!

Ν᾽ ακούς αμέριμνη τον αγέρα
     να ταιριάζεις καημούς
αδράχνοντας την αντικειμενικότητα.

Όταν θα απολαμβάνεις από ελικόπτερο
       τον Επιτάφιο
να βλέπεις λιγάκι και για μένα.

Σε μια κοινωνία βλαστημένου σοσιαλισμού
  με όλη πια την ομορφιά σαν
        Θεοτόκο
σου εύχομαι εκατομμύρια χρώματα.

Νίκος Καρούζος

1926-1990