Roque Dalton - photo source |
Ο.Α.Κ.*
ονομάζεται σήμερα Συνταγματάρχης Φιντέλ Σάντσες Χερνάντες.
Αλλά ο Στρατηγός Σομόζα, Πρόεδρος της Νικαράγουα,
είναι επίσης Πρόεδρος της χώρας μου.
Και ο Στρατηγός Στρόεσνερ, Πρόεδρος της Παραγουάης,
είναι επίσης λιγάκι Πρόεδρος της χώρας μου, αν και λιγότερο
από τον Πρόεδρο της Ονδούρας δηλαδή τον
Στρατηγό Λόπες Αρεγιάνο, και περισσότερο από τον Πρόεδρο της Αϊτής,
τον Μεσιέ Ντουβαλιέ.
Και ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι περισσότερο Πρόεδρος της χώρας μου,
από τον Πρόεδρο της χώρας μου,
εκείνον που, όπως είπα, σήμερα
ονομάζεται Συνταγματάρχης Φιντέλ Σάντσες Χερνάντες.
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
πηγή πρωτότυπου: PoetaPachuco.org
O.E.A.
El Presidente de mi país
se llama hoy por hoy Coronel Fidel Sánchez Hernández.
Pero el General Somoza, Presidente de Nicaragua,
también es Presidente de mi país.
Y el General Stroessner, Presidente del Paraguay,
es también un poquito Presidente de mi país, aunque menos
que el Presidente de Honduras o sea
el General López Arellano, y más que el Presidente de Haití,
Monsieur Duvalier.
Y el Presidente de los Estados Unidos es más Presidente de mi país,
que el Presidente de mi país,
ese que, como dije, hoy por hoy,
se llama Coronel Fidel Sánchez Hernández.
*ΣτΜ: Ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ), με διεθνές αρκτικόλεξο OAS ή λατινόγλωσσα OEA, είναι ένας διεθνής αμυντικός οργανισμός, (διακρατική συμμαχία), που ιδρύθηκε το 1948 και εδρεύει στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, Ουάσιγκτον. Μέλη του οργανισμού αυτού είναι όλες οι ανεξάρτητες χώρες της Αμερικανικής ηπείρου πλην της Ονδούρας. Σύμφωνα με το άρθρο 1 του καταστατικού χάρτη η δημιουργία του ΟΑΚ αποβλέπει «στην εγκαθίδρυση της ειρήνης, δικαιοσύνης, μεταξύ των μελών, την προώθηση της αλληλεγγύης και την ενίσχυση της συνεργασίας καθώς και την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας». Ωστόσο, ήταν μάλλον από την αρχή όργανο της αντικομμουνιστικής εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.
ΠΕΡΙ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΩΝ
Είναι όμορφο να είσαι κομμουνιστής,
αν και προκαλεί πολλούς πονοκεφάλους.
Και ο πονοκέφαλος των κομμουνιστών
υποτίθεται ότι είναι ιστορικός, σαν να λέμε
δεν υποχωρεί με αναλγητικά δισκία
αλλά μόνο πριν από την πραγμάτωση του επίγειου Παραδείσου.
Εδώ είναι το θέμα.
Στον καπιταλισμό μάς πονάει το κεφάλι
και μας κόβουν το κεφάλι.
Στον αγώνα για την Επανάσταση, το κεφάλι είναι βόμβα βραδυφλεγής.
Στη σοσιαλιστική οικοδόμηση
σχεδιάζουμε τον πονοκέφαλο
πράγμα που δεν το κάνει σπάνιο, αλλά εντελώς το αντίθετο.
Ο κομμουνισμός θα είναι, μεταξύ άλλων,
μια ασπιρίνη στο μέγεθος του ήλιου.
σχεδιάζουμε τον πονοκέφαλο
πράγμα που δεν το κάνει σπάνιο, αλλά εντελώς το αντίθετο.
Ο κομμουνισμός θα είναι, μεταξύ άλλων,
μια ασπιρίνη στο μέγεθος του ήλιου.
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
SOBRE DOLORES DE CABEZA
Es bello ser comunista,
aunque cause muchos dolores de cabeza.
Y es que el dolor de cabeza de los comunistas
se supone histórico, es decir
que no cede ante las tabletas analgésicas
sino sólo ante la realización del Paraíso en la tierra.
Así es la cosa.
Bajo el capitalismo nos duele la cabeza
y nos arrancan la cabeza.
En la lucha por la Revolución la cabeza es una bomba de retardo.
En la construcción socialista
planificamos el dolor de cabeza
lo cual no lo hace escasear, sino todo lo contrario.
El comunismo será, entre otras cosas,
una aspirina del tamaño del sol.
«Ο μαρξισμός-λενινισμός είναι μια πέτρα
για να σπάσει το κεφάλι του ιμπεριαλισμού
και της μπουρζουαζίας.»
«Όχι. Ο μαρξισμός-λενινισμός είναι το εύκαμπτο λάστιχο
με το οποίο πετάγεται αυτή η πέτρα.»
«Όχι, όχι. Ο μαρξισμός-λενινισμός είναι η ιδέα
που κινεί το χέρι
που με τη σειρά του ενεργοποιεί το εύκαμπτο λάστιχο
της σφεντόνας που πετάει αυτήν την πέτρα.»
«Ο μαρξισμός-λενινισμός είναι η σπάθη
για να κοπούν τα χέρια του ιμπεριαλισμού.»
«Τίποτα! Ο μαρξισμός-λενινισμός είναι η θεωρία
τού να κάνεις μανικιούρ στον ιμπεριαλισμό
ενώ αναζητάς την ευκαιρία να του δέσεις τα χέρια.»
Τι να κάνω αν έχω περάσει τη ζωή μου
διαβάζοντας μαρξισμό-λενινισμό
και μεγαλώνοντας ξέχασα
ότι έχω τις τσέπες γεμάτες πέτρες
και μια σφεντόνα στην κωλότσεπη
και ότι μπορώ εύκολα να αγοράσω μία σπάθη
και ότι δεν θα άντεχα ούτε πέντε λεπτά
σε ένα Σαλόνι Ομορφιάς;
Roque Dalton(San Salvador, 1935-1975)
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
DECIRES
«El marxismo-leninismo es una piedra
para romperle la cabeza al imperialismo
y a la burguesía.»
«No. El marxismo-leninismo es la goma elástica
con que se arroja esa piedra.»
«No, no. El marxismo-leninismo es la idea
que mueve el brazo
que a su vez acciona la goma elástica
de la honda que arroja esa piedra.»
«El marxismo-leninismo es la espada
para cortar las manos del imperialismo.»
«Qué va! El marxismo-leninismo es la teoría
de hacerle la manicura al imperialismo
mientras se busca la oportunidad de amarrarle las manos.»
¿Qué voy a hacer si me he pasado la vida
leyendo el marxismo-leninismo
y al crecer olvidé
que tengo los bolsillos llenos de piedras
y una honda en el bolsillo de atrás
y que muy bien me podría conseguir una espada
y que no soportaría estar cinco minutos
en un Salón de Belleza?
Roque Dalton
Σχόλια