Sapardi Djoko Damono | Λυχνία

photo by Frank Hallam Day | LensCulture
 

ΛΥΧΝΙΑ

Μια κρεμαστή λυχνία καίει δυνατά μες στο δωμάτιο. Ο άντρας
         μπλέκει τα δάχτυλά του και η σκιά τους παίζει
         πάνω στον τοίχο· «Να ένα ελάφι», λέει.
         «Ζήτω!» φωνάζουν τα παιδιά. «Τώρα μια τίγρη!»
         «Ορίστε μία τίγρη». Ζήτω! «Τώρα έναν ελέφαντα, ένα αγριογούρουνο, μία μαϊμού...»

Μία λυχνία θέλει να σβήσει τον εαυτό της. Αισθάνεται σαν
         να είναι στη μέση κάποιας ζούγκλας. Ακούει
         τις κραυγές των θηρίων. Ξάφνου αισθάνεται
         ξένη και ότι δεν τη νοιάζονται.


 μτφρ. Μαρία Θεοφιλάκου


LIGHT BULB

A hanging light bulb burns bright in the room. The man
             entwines his fingers and their shadows move
             on the wall; “That’s a deer,” he says.
             “Hooray!” shout the children. “Now a tiger!”
             “Here’s a tiger.” Hooray! “Now an elephant, a wild boar, a monkey . . .”

A light bulb wants to turn itself off. It feels as if
              it were in the middle of a jungle. It hears
              the clamour of the beasts. Suddenly it feels
              alien and uncared for.






Sapardi Djoko Damono
b. 1940


Σχόλια