 |
| Detail from a 2014 painting by Guillaume Trouillard | Palestine Poster Project Archives |
Αποικιακοί στρατιώτες,
τι κάνουν
στην ποίησή μου όλα αυτά τα χρόνια
όταν θα μπορούσα εύκολα να τους έχω σκοτώσει
στα ποιήματά μου
όπως αυτοί σκοτώσαν την οικογένειά μου
έξω από την ποίηση;
Η ποίηση ήταν η ευκαιρία μου
να τακτοποιήσω τον λογαριασμό με δολοφόνους,
αλλά τους άφησα να γερνάνε εκεί έξω,
και θέλω να γνωρίσουν τη φθορά
στη ζωή τους, τα πρόσωπά τους να ρυτιδώνουν,
τα χαμόγελά τους να λιγοστεύουν,
και τα όπλα τους να καμπουριάζουν.
Αν λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, δείτε έναν στρατιώτη
να κάνει βόλτα μέσα στο ποίημά μου,
πιστέψτε ότι τον άφησα στη μοίρα του
όπως αφήνω έναν εγκληματία
στα πολλά εναπομείναντα του χρόνια,
που θα τον εκτελούν.
Και τα αυτιά του θα τον εκτελούν
καθώς με ακούει ν' απαγγέλω το ποίημά μου
στις οικογένειες που θρηνούν,
δεν θα είναι σε θέση να ξεφύγει
του βιβλίου μου ή της αίθουσας ανάγνωσης
καθώς το καθισμένο κοινό τον κοιτάζει επίμονα.
Δεν θα βρεις να παρηγορηθείς,
στρατιώτη, δεν θα βρεις,
ούτε καν καθώς θ' αποχωρείς
από το ποιητικό μου γεγονός
με σκυμμένους ώμους
και τσέπες γεμάτες νεκρές σφαίρες.
Ακόμα κι αν το χέρι σου,
τρεμάμενο όπως είναι
από τους τόσους φόνους,
πασπατέψει νευρικά τις σφαίρες,
εσύ δεν θα
παράγεις περισσότερα
από έναν νεκρό ήχο.
[μετάφραση από τα αγγλικά: Μαρία Θεοφιλάκου]
How I Kill Soldiers
Colonial soldiers,
what have they been doing
to my poetry all these years
when I could have easily killed them
in my poems
as they’ve killed my family
outside poetry?
Poetry was my chance
to settle the score with killers,
but I let them age outdoors,
and I want them to know decay
in their lives, their faces to wrinkle,
their smiles to thin out,
and their weapons to hunch over.
So if you, dear readers, see a soldier
taking a stroll in my poem,
trust that I have left him to his fate
as I leave a criminal
to his many remaining years,
they will execute him.
And his ears will execute him
as he listens to me reciting my poem
to grieving families,
he won’t be able to slink out
of my book or the reading hall
as the seated audience stares at him.
You will not be consoled,
soldier, you will not,
not even as you exit
my poetry event
with slumped shoulders
and pockets full of dead bullets.
Even if your hand,
tremulous as it is
from so much murder,
fidgeted with the bullets,
you will not
produce more
than a dead sound.
[αγγλική μετάφραση: Fady Joudah | πηγή: https://thebaffler.com/from-palestine/how-i-kill-soldiers-bsharat ]
b. 1975
Η Ahlam Bsharat είναι Παλαιστίνια συγγραφέας απομνημονευμάτων και μυθοπλασίας για νέους, δοκιμιογράφος και ποιήτρια. Δύο από τα μυθιστορήματά της για νέους ενήλικες έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, το Code Name: Butterfly και το Trees for the Absentees από το Neem Tree Press. Κατάγεται από το χωριό al-Jiftlik της Ιεριχούς, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Σχόλια