Αυτό που ένα κορίτσι αποκάλεσε «η καθημερινότητα της ζωής»
(Προσθέτοντας ένα θέλημα στα τρεχάματά σου. Λέγοντας,
«Μιας κι είσαι όρθιος…» Κάνοντάς σε ένα μέσο για
Ένα μέσο για ένα μέσο για) είναι νερό του πηγαδιού
Που αντλείται από ένα παλιό πηγάδι στον πάτο του κόσμου.
Η αντλία απ' όπου αντλείς το νερό είναι σκουριασμένη
Και δυσκίνητη και εξωφρενική, ένας τροχός για σκίουρους που
Ένας άρρωστος σκίουρος γυρίζει αργά, μέσα από τις ηλιόλουστες
Ανυποχώρητες ώρες. Κι όμως μερικές φορές
Ο τροχός γυρίζει από το ίδιο του το βάρος, η σκουριασμένη
Αντλία ξεχύνει πάνω από το ιδρωμένο πρόσωπο σου το καθαρό
Νερό, κρύο, τόσο κρύο! κάνεις τα χέρια σου μια κούπα
Και χάφτεις απ' αυτά την καθημερινότητα της ζωής.
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
 |
Well Water
What a girl called "the dailiness of life"
(Adding an errand to your errand. Saying,
"Since you're up . . ." Making you a means to
A means to a means to) is well water
Pumped from an old well at the bottom of the world.
The pump you pump the water from is rusty
And hard to move and absurd, a squirrel-wheel
A sick squirrel turns slowly, through the sunny
Inexorable hours. And yet sometimes
The wheel turns of its own weight, the rusty
Pump pumps over your sweating face the clear
Water, cold, so cold! you cup your hands
And gulp from them the dailiness of life.
Randall Jarrell
1914-1965
Σχόλια