Marilyn Chin | Ησύχασε το σκυλί, δέσε το άλογο

Georges Seurat, A Sunday on La Grande Jatte, 1884

 
 

Ησύχασε το σκυλί, δέσε το άλογο

Μια ελεγεία για τον Ντον (1958-2011)

Ατένισε      ατένισε       μετά την κατακόκκινη πόρτα

Φύλλωμα       φύλλωμα        ριγεί     πέφτει

Κοίτα απλανώς       στο στο του δρόμου       ατέρμονο τέλος

Αναδιπλασιασμοί      κρύα      κρύα    βουνά

Μακριές      μακριές      κοιλάδες      πλατιά      πλατιά      νερά

Τα δάκρυα      εξαντλήθηκαν      τώρα      στάλαξε      αίμα

Βαθιές      βαθιές      οι απειλητικές αυλές      ποιος ξέρει πόσο βαθιές 

Πτυχώσεις στις πτυχώσεις      των αυλαίων

Αυλόπορτες      παγιδεύουν     άπειρο      σούρουπο

Βάδισε     βάδισε    από    λιβάδια που μαραίνονται

Απότομα     απότομα    προς    δέκα-χιλιάδες Βούδες

Κόμποι δαχτύλων    μπλάβοι    στο κιγκλίδωμα 

Στη χώρα των     χαμένων      αντωνυμιών

Ο ήλιος    είναι μια      συνεχιζόμενη     παράσταση

Κι εμείς      εραστή μου     είμαστε       τίποτα

μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου

ΣτΜ: 

1. ο τίτλος του ποιήματος είναι αναφορά στο ποίημα «Long-Legged Fly», από τα τελευταία ποιήματα του W.B. Yeats, που διερευνά το βάθος από όπου πηγάζουν οι μεγάλες πράξεις, όπως του Καίσαρα, της Ελένης της Τροίας και του Μιχαήλ Άγγελου. Στην αρχή του ποιήματος του Γέιτς, ο στίχος «Quiet the dog, tether the pony» φαίνεται ως απλή οδηγία προς τον αναγνώστη για ησυχία, όμως ενέχει το διακύβευμα να εκπέσει ο ανθρώπινος πολιτισμός αν ο αναγνώστης δεν υπακούσει.
Το ποίημα του Γέιτς είναι διαθέσιμο εδώ:
https://www.poetryireland.ie/publications/poetry-ireland-review/online-archive/view/long-legged-fly

2. ο πρώτος στίχος είναι αναφορά στην ταινία Vermilion Door (Lo Chen, Κίνα, 1965), σχετικά με ένα ερωτικό τρίγωνο δεκαετιών

πηγή του ποιήματος της Marilyn Chin:

https://poets.org/poem/quiet-dog-tether-pony

Quiet the Dog, Tether the Pony

A lament for Don (1958-2011)

Gaze      gaze       beyond the vermilion door
Leaf       leaf        tremble     fall
Stare blankly       at the the road's       interminable end

Reduplications    cold    cold    mountains
Long      long    valleys        broad     broad    waters
Tears      are   exhausted       now     shed     blood

Deep     deep      the baleful courtyards      who knows how deep
Folds on folds        of curtains
Gates     trap         infinite       twilight

Walk      walk         through      waning meadows
Steep      steep         toward        ten-thousand Buddhas
Knuckles      blue      on the balustrade

In the land of       missing       pronouns
Sun      is a      continuous      performance
And we       my lover       are       nothing

Marilyn Chin

γεν. 1955