Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου | Οκτώηχος Της Αχανούς

photograph by Nico Krijno, “The Constellation,” 2022 © Nico Krijno

 
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ


Τον 6ο αιώνα π.Χ. στη Νάξο και στα γύρω νησιά
ήταν έντονη η ανάμνηση της αρχαίας Σφίγγας.
Είχε τα χείλη σου ξέρεις
και το χαμόγελό σου...

αυτό το... «σαχλαμάρες λες, αλλά μ’ αρέσει να σ’ ακούω»
το... «δεν σε καταλαβαίνω αλλά είμαι πλάι σου κι αρκεί»
το... «να σου βάλω ένα αίνιγμα;
                   ποιος ξέρει τι να σκέφτεσαι για μένα;»
το... «περνάω μέτρια αλλά η ζωή είναι τόσο γλυκιά»
το... «αχ και να μπορούσα όσα θέλω».

Το χαμόγελό σου...
και ρυτίδες να το περικύκλωναν
και με την αφή να το ’βλεπα
όταν πια δεν θα μπορούσα με τα μάτια
θα το αναγνώριζα ανάμεσα σε χιλιάδες.

Από τη συλλογή

Η τράπουλα του καλοκαιριού, 2012

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ


Σε όσους νωχελικούς κι ονειροπόλους
αναγκάστηκαν να δουλέψουν μαρτυρικά
αντί πινακίου φακής

σε όσους έμαθαν να δίνουν
ζώντας ανάμεσα σε άρπαγες

σε όσους λάτρεις του Έρωτα
δεν αξιώθηκαν να τους ερωτευτούν

τι να τους πει ο φόβος της κολάσεως;
για κόλαση θα μιλάμε τώρα;

Από τη συλλογή

Furor Scribendi, 2013

 

photograph by Nico Krijno, “The Constellation,” 2022 © Nico Krijno

ΕΙΣ ΜΑΡΤΥΣ... ΟΥΔΕΙΣ ΜΑΡΤΥΣ

                             με τον τρόπο του Γ.Β.


Πάει, πέθανε κι ο μπαρμπα-Βασίλης.
Ήταν αυτός που μου ’χε πει:
«τι έγινε με το Λενιώ, ακόμα να τα βρείτε;»
τον καιρό που πίστευα
πως μόνον εγώ σε θυμόμουν.

Κατά μία έννοια, εχθές κηδεύτηκε
το τελευταίο λείψανο του έρωτά μας.


                                 Βέροια 21/8/2014

Από τη συλλογή

Ο άστεγος της οδού Χαμογέλων, 2015

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ


Να πώς περνούν τα χρόνια:
Βαστάζος του ενός,
εμψυχωτής του άλλου,
ενισχυτής κάποιου τρίτου...

Οικοδόμος ξένων μύθων
χωρίς ένσημα και δώρα.

Στο τέλος
μόνος
λίγος
ελαφρύς.

Από τη συλλογή

Έλαβον, 2017

 

photograph by Nico Krijno, “The Constellation,” 2022 © Nico Krijno

ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ


Βαμμένη ήρθε σήμερα.
Πού να ’ταν χθες το βράδυ;
Πολύ αργεί να κατεβεί από το λογιστήριο.
Σαν τι να λεν γελώντας με τον επιστάτη;
Γιατί φοράει σήμερα τα εσώρουχα τα μαύρα;
Στις τουαλέτες τι να κάνει τόσην ώρα;
Με ποιον γελά στο κινητό κολακευμένη;
Σε ποιες ηδονικές στοές χάνεται ο λογισμός της;
Γιατί σαστίζει;
Πού κοιτά;
Γιατί σκουντάει την άλλη;
Και στο αυτί του νιόφερτου τι τάχα ψιθυρίζει;

Μωρό μου, η ζήλεια μου ’χει κάνει το κρανίο
σφηκοφωλιά σπιούνων και χαφιέδων καφενείο.

Από τη συλλογή

Τα μεροκάματα ενός έρωτα, 2019

ΑΠΟΒΡΟΧΟ


Μετά τη βροχή
παντού μικρές λιμνούλες,
λιωμένα άστρα.

Από τη συλλογή

Της μιας ανάσας ποιήματα, 2021

 

photograph by Nico Krijno, “The Constellation,” 2022 © Nico Krijno

[Στην ακτογραμμή της ομορφιάς σου…]


Στην ακτογραμμή της ομορφιάς σου
τραβούν τις βάρκες τους
Σαρακηνοί και Νορμανδοί.

Εσύ λείπεις χρόνια.

Αυτό το σώμα είναι πλασμένο
για υπερπόντιους έρωτες.

Το σώμα σου η πατρίδα μου,
του πρόσφυγα η πατρίδα.

Από τη συλλογή

Όλα στο μαύρο, 2022

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΧΑΡΙΣΜΕΝΑ


Ποιήματα λιτά και δίχως στίξη
θα ’ναι για σένα πάντα χαρισμένα

που μ’ ένα τζιν κι ένα πουκαμισάκι
στήνεις γιορτή στα μάτια μου μπροστά

για σένα
που ένα σου χαμόγελο
το φλόγισμα ολόιδιο της βουκαμβίλιας είναι
σε κάποιο απρόσιτο και βλοσυρό κυκλαδονήσι.

Σμάρι κοιτάμε να ’ρχεται απ’ τη θάλασσα
τόσων ευχών πώς ο Σεπτέμβρης να προλάβει;
τα σύκα γεύεται ξεχνιέται νοστιμεύεται
μεθά ολημερίς καθώς τρυγάει τα σταφύλια

σε αντικρίζει και στο πρόσωπό του μονομιάς
χαμογελούν σαν σε φιλί πέντε χιλιάδες κήποι.

Από την ενότητα

«Του μέλλοντος χαραματιές»

*τα ποιήματα είναι επιλογή από τη συγκεντρωτική έκδοση του 

Δημήτρη Γ. Παπαστεργίου
«Οκτώηχος Της Αχανούς» (Επιλογές και θραύσματα),

 εκδ. Ρώμη 2023.
Με εκτενή προλεγόμενα της Ευσταθίας Δήμου
και εικαστική παρέμβαση της Φωτεινής Χαμιδιελή.

Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου

Ο Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου γεννήθηκε το 1968 στη Βέροια. Έχουν εκδοθεί οι ποιητικές συλλογές του: «Η τράπουλα του καλοκαιριού» (εκδ. Ars Poetica, 2012), «Furor Scribendi» (εκδ. Ars Poetica, 2013), «Ο άστεγος της οδού Χαμογέλων» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2015), «Έλαβον» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2017), «Τα μεροκάματα ενός έρωτα» (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2019), «Της μιας ανάσας ποιήματα» (εκδ. Κουκκίδα, 2021), «Όλα στο μαύρο» (εκδ. Ρώμη, 2022), ενώ ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες. Η τελευταία ποιητική του συλλογή, «Οκτώηχος Της Αχανούς» (Επιλογές και θραύσματα), κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ρώμη τον Μάρτιο του 2023.

Για προηγούμενες επιβιβάσεις του ποιητή στο «Τρένο»:
https://trenopoiisis.blogspot.com/search?q=Δημήτρης+Παπαστεργίου