Δ. Π. Παπαδίτσας | Απέχω λίγο απ’ το να γίνω τόξο...

International Center of Photography (NY) - female nude distorted

 

ΜΕΡΙΚΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ


ΙΙ

Απέχω λίγο απ’ το να γίνω τόξο

το «πού» το «τι» και το «γιατί» ομοιώματά μου πεταμένα
       στους δρόμους
ούτε τ’ αναγνωρίζω και ουδέ μ’ αναγνωρίζουν
επειδή μόνο σαν φυτό λιγνό εξηγώ τις δυσκολίες να δω τον 
       κόσμο απλά
ν’ ακούσω και μες στο θάνατό μου ακόμα τη συγχορδία του
το σκίρτημα της αρχής του

η τρυφερότης όμως είναι τρυφερότης
κι από τα λόγια σου θερίζω χορτάρι
κι όπως με κοιτάς λέω να μην ξαναπώ τίποτα
να μην ξαναπώ ποτέ ότι είμαι ένας θνητός που άρχισε
     απ’ τα χαμομήλια κι όπου κοιτάξει φυτρώνει μια 
      λύρα.

(Δυοειδής Λόγος, 1980)
πηγή: Δ.Π.Παπαδίτσα, Ποίηση
Μέγας Αστρολάβος, Ευθύνη 1997





Δ. Π. Παπαδίτσας
1922-1987


Σχόλια