Enrique Lihn - photo link |
ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΟΡΤΗΣ
Ο ενθουσιασμός μας εμψύχωνε αυτές τις μέρες που τρέχουν
ανάμεσα στο πλήθος των ίσων ημερών.
Η αδυναμία μας λογιζόταν μέσα τους
η τελευταία μας ελπίδα.
Νομίζαμε, και τον χρόνο που θα ήταν ανεκτίμητος
τον περνούσαμε λειψά
κι αυτά, που λες, είναι τα επερχόμενα χρόνια.
Όλα επρόκειτο να τα λύσουμε τώρα.
Είχαμε τη ζωή μπροστά μας.
Το καλύτερο ήταν να μην βιαστούμε.
(μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου,
από τη συλλογή La pieza oscura, 1955-1962
Editorial Universitaria, S. A.)
DESTIEMPO
Nuestro entusiasmo alentaba a estos días que corren
entre la multitud de la igualdad de los días .
Nuestra debilidad cifraba en ellos
nuestra última esperanza.
Pensábamos y el tiempo que no tendría precio
se nos iba pasando pobremente
y estos son, pues, los años venideros.
Todo lo íbamos a resolver ahora.
Teníamos la vida por delante.
Lo mejor era no precipitarse.
Ο ενθουσιασμός μας εμψύχωνε αυτές τις μέρες που τρέχουν
ανάμεσα στο πλήθος των ίσων ημερών.
Η αδυναμία μας λογιζόταν μέσα τους
η τελευταία μας ελπίδα.
Νομίζαμε, και τον χρόνο που θα ήταν ανεκτίμητος
τον περνούσαμε λειψά
κι αυτά, που λες, είναι τα επερχόμενα χρόνια.
Όλα επρόκειτο να τα λύσουμε τώρα.
Είχαμε τη ζωή μπροστά μας.
Το καλύτερο ήταν να μην βιαστούμε.
(μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου,
από τη συλλογή La pieza oscura, 1955-1962
Editorial Universitaria, S. A.)
DESTIEMPO
Nuestro entusiasmo alentaba a estos días que corren
entre la multitud de la igualdad de los días .
Nuestra debilidad cifraba en ellos
nuestra última esperanza.
Pensábamos y el tiempo que no tendría precio
se nos iba pasando pobremente
y estos son, pues, los años venideros.
Todo lo íbamos a resolver ahora.
Teníamos la vida por delante.
Lo mejor era no precipitarse.
Enrique Lihn
1929-1988
Σχόλια