 |
| Stuart Franklin The Painted Forest of Oma. TNear Guernica. Basque Country. Spain. 2017 | Magnum Photos |
ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ
Ήρθες μεσάνυχτα μέσα στα αίματα
πιωμένος, ρούχα σκισμένα
ναυαγισμένος
να επιπλέεις στον αφρό του παραμιλητού σου.
Σε ποια ψευδαίσθηση χτύπησες
σε ποια πλάνη βουλιάζεις πάλι.
Σ' έφερα μέσα, σε πάρκαρα στον καναπέ.
Σε συνέφερα κάπως.
«Φέρε δυο μπύρες» μου είπες.
Καφέ σου έφτιαξα, δεν ήπιες.
Μείναμε σιωπηλοί για πολλή ώρα.
Πώς συνεννοούνται οι άνθρωποι όταν σωπαίνουν.
Μακάρι να ήταν έτσι και στα λόγια.
Ύστερα, δίχως να ρωτήσω μου απάντησες.
«Δεν αντέχω, υποφέρω,
κάθε μέρα σκοτώνομαι δίχως να πεθαίνω».
Σε μια φράση όλα.
Αδιαφορία.
Δε μίλησες άλλο κι όμως σε άκουγα.
Το εξακολουθητικό, βουβό σου παραλήρημα με καθήλωσε.
«Οι γυναίκες δε θα μας αγαπήσουν
ούτε θα μας νοιαστούν,
θα ζουν δίχως να μας σκέφτονται
-πόσο πονάει-
κι εμείς δε θα τις καταλάβουμε ποτέ.
Ο κόσμος θα μείνει μηχανή
-δε θα μάθεις ποτέ τ' όνομα του διπλανού σου-
θα πεθαίνεις στον δρόμο και θα περιμένουν να βρομίσεις
για να σε μαζέψουν, η ανεργία θ' αναπληρώνει τ' όνειρο.
Θα ζούμε στην αφθονία· οι προθήκες των καταστημάτων
θα είναι γεμάτες κι εσύ δε θα μπορείς ν' αγοράσεις τίποτα.
Οι φίλοι θα παντρευτούν, θα κάνουν οικογένεια
και οι γυναίκες τους δε θα μας χωνεύουν, θα ξεκόψουμε.
Θα γίνουν υπεύθυνοι και μετρημένοι οικογενειάρχες
θα γίνουν όσα κοροϊδεύαμε ένα εφηβικό Αυγουστιάτικο βράδυ.
Πώς ζούμε μ' όλα αυτά, πώς τα συνηθίζουμε. Τέρατα είμαστε».
«Φίλε ηρέμησε, ο κόσμος δε θ' αλλάξει απόψε. Ίσως ούτε κι αύριο» είπα.
Πήρα την κούπα με τον καφέ και τον έχυσα.
Πήγα στο ψυγείο κι έφερα δυο μπύρες.
Τ' ΑΔΥΝΑΤΑ
Να σταθεί το βουνό στη σκιά του βράχου,
να πνιγεί η θάλασσα μέσα σε μια σταγόνα,
να ξεριζωθεί η ιδιοτέλεια από τον έρωτα,
να μισηθούν συνολικά οι άνθρωποι
καθώς αγαπιούνται ξεχωριστά ένας ένας,
να γίνει χώμα ο ουρανός και σύννεφο η γη.
Αυτά θα ήθελα να δω, έτσι για πλάκα.
ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΕΡΩΤΑ
Για κείνους που δεν κάνουν έρωτα
παρά σαν άγρια θηρία παλεύουν.
Που ανταλλάσσουν κομμάτια σάρκας
στόμα με στόμα, για κείνους γράφω.
Οι υπόλοιποι δε θα με καταλάβουν
δε θα θελήσουν καν να προσπαθήσουν.
Αυτή είναι η αγάπη μου. Ένα ζώο
σαρκοβόρο που με τα μπροστινά του
πόδια με ακινητοποιεί και τριγυρίζει
πάνω μου να με μυρίσει, να με υποτάξει.
Έχεις νιώσει ποτέ όλες σου οι αισθήσεις
να είναι όσφρηση, φόβος και καύλα;
Με μια απότομη κίνηση σε γυρίζω
και βυθίζομαι στον λαιμό σου.
Στα δόντια μου το αίμα σου.
Έπειτα τα χείλη μου δίνω βάλσαμο
στις πληγές που ο ίδιος σου άνοιξα.
Είσαι δική μου όπου κι αν βρεθείς
ό,τι κι αν συμβεί, σε οποιαδήποτε αγκαλιά.
Γιατί κάτω απ' τα μαλλιά, μέσα στο σβέρκο σου
είναι φυτεμένοι οι κυνόδοντές μου.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ
Παρέλαβα τη ζωή μου
σαν γεννησιάρικο κουτάβι τρεμάμενο
με κλειστά μάτια.
Την κράτησα στα χέρια μου.
Μου κληροδότησαν τα όριά της,
τα έφτασα σε καινούριες άκρες
σ' αυτές που μπόρεσα,
σ' αυτές που απέτυχα,
σ' αυτές που ακόμη δεν ξεκίνησα να πάω.
Ένας ράθυμος, γέρικος σκύλος στο πάτωμα του σπιτιού
μ' ευχαρίστηση χαίρεται τις ακτίνες του ήλιου στα πλευρά του,
καθώς αποκοιμάται.
ΚΟΡΩΝΑ-ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Η ζωή έριξε στο πηγάδι το αβοήθητο κέρμα.
Δίχως να ρωτήσει, να νοιαστεί, να το νιώσει.
Μετά από αρκετή ταλαιπωρία κι αναρίθμητες περιστροφές στον αέρα
εκείνο ξάπλωσε στον πάτο.
Έτρεξα να δω.
Κορώνα ήμουν εγώ.
Γράμματα, πάλι εγώ ήμουν.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ
Και τώρα τι κάνουμε;
Είπαμε όλες τις λέξεις,
εξαντλήσαμε κάθε στυλ,
βιάσαμε όλες τις τεχνοτροπίες,
χρησιμοποιήσαμε τα εκφραστικά μέσα,
σαρώσαμε τα λογοτεχνικά βραβεία.
Τι απομένει;
Μήπως να πούμε την αλήθεια;
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Πριν τ' όνειρο νεκρός
μετά από δαύτο ξύπνιος.
Αφήστε με εκεί.
*τα ποιήματα είναι από τη νέα συλλογή
του Γιώργου Μπακλάκου
Ταυτότητα,
εκδόσεις Βακχικόν, Ιούλιος 2022
Γιώργος Μπακλάκος
Ο Γιώργος Μπακλάκος γεννήθηκε το 1992 και μεγάλωσε στην Άσκρη Βοιωτίας, πατρίδα του αρχαίου επικού ποιητή Ησιόδου, πατέρα του διδακτικού έπους. Από νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για τα βιβλία και το διάβασμα. Σπούδασε οικονομικά στο ΕΚΠΑ. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν η ποιητική συλλογή του Ημιυπόγειο. Η Ταυτότητα είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή του.
Σχόλια