Στράτος Κοσσιώρης | τέσσερα ποιήματα

 

Gerhard Richter, "Personengruppe", λάδι σε καμβά, 1965, ιδιωτική συλλογή

 

Ο κρεμασμένος

 

 
Φέρτε μου κι άλλο σκοινί
είπε ο κρεμασμένος

Από ’δω
δεν μπορώ
ν’ ατενίσω το φεγγάρι.

Ερήμωση
 

Το τοπίο στην πόλη ολοένα αλλάζει
στοιβαγμένα σπίτια
το ένα πάνω στ’ άλλο

τη μοναξιά σου
ποιος θα την στεγάσει.

Ύστατος καπνός

 

Στο δρόμο με τα παλιά εργοστάσια
που περπατήσαμε εκείνο το βράδυ
η απροσδόκητη ευτυχία μαζί σου
ύστατος καπνός
μιας από καιρό
ετοιμόρροπης τσιμινιέρας

Δούλευες εκείνη τη μέρα
κι ήσουν κουρασμένη
Θ’ άπλωνα την ψυχή μου
να κοιμηθείς

κι όπως θα κοιμόσουν
θ’ αντιφέγγιζε στο πρόσωπό σου
ο μόχθος της αγάπης.

* από την ενότητα Ύστατος Καπνός

Τα μολύβια
 

Από τα μηχανικά
πάντα προτιμούσα τα ξύλινα μολύβια.
Είναι αυτή η αίσθηση προσωρινότητας
που σου προσφέρουν.

Κάθε ξυσιματιά
κι ένας μικρός θάνατος

* από την ενότητα τα κάρβουνα

*ποιήματα από τη συλλογή 

Η μόνη αθανασία 

ποιήματα 2006-2021

του Στράτου Κοσσιώρη,

εκδόσεις Οδός Πανός, Ιούνιος 2021

Στράτος Κοσσιώρης

Ο Στράτος Κοσσιώρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Σπούδασε Νοσηλευτική. Τύπωσε τις ποιητικές συλλογές «Ύστατος Καπνός», 2010 και «Τα Κάρβουνα», 2014. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά.