Ρωξάνη Νικολάου | Σαλός μαγνήτης

Inge Morath. Photographer's pros. Verbena de San Isidro. Madrid, Spain. 1955 Magnum Photos

3022 μ.Χ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑΣ
 
    «–Η καλύτερη ικανότητα του ανθρώπου είναι η προσαρμογή.
     –Εγώ πιστεύω πως είναι η χειρότερη».*

Βαδίζω σε διαστέλλοντα δρόμο
απροσάρμοστο στη γη των νεοανθρώπων

κάθομαι σ' ένα παγκάκι απαρηγόρητη
από αγιάτρευτη ξενιτειά

–έν' απόγευμα πριν από χίλια χρόνια:

μέντα στο βάζο, τζιτζίκια στη διαπασών,

δέντρα κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα,

η αγάπη μου στην άκρη του κάδρου κελαηδεί–

όταν το ευειδές ρομπότ 

που σερβίρει ποτά στην πλατεία

με καλεί με τ' όνομά μου

και πλησιάζοντας, μου ψιθυρίζει:

«μπορούμε αν θέλεις να πεθάνουμε μαζί»

ο δρόμος οπισθοχωρεί

η θέα μειώνει την έντασή της

θ' αντέξω μου φαίνεται

άλλα χίλια, δυο χιλιάδες χρόνια. 

* Διάλογος από την ταινία «Γίγαντας»

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΦΥΤΕΨΕ Ο

ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ

Ενώ εγώ κάθομαι και γράφω κάτω από ένα δέντρο

που φύτεψε ο παππούς μου

κι οι Dolce & Gabbana μισοξαπλωμένοι στ' ανάκλιντρα 

της βεράντας τους σχεδιάζουν αφηρημένα

κάποιο νέο ρούχο εφαρμόζοντάς το νοερά 

στο σώμα της Μπελούτσι, της Μπινός

ή κάποιου ανερχόμενου σούπερ μόντελ

και κάποιες στιγμές συνταράσσονται

από υπόγειους τρόμους

σα να 'ναι αφύσικο ένα ρούχο δίχως άνθρωπο

ένα παιδί σφίγγει μια πέτρα με το πόδι προτεταμένο

σφίγγει την πέτρα να της βγάλει το αίμα, τη φωνή

το έλεος αλλιώς θα της δείξει της παλιόπετρας!

Παίρνει τη στάση σφαιροβόλου

δίνει δυο τρεις γυροβολιές 

την πετάει ψηλά κι αυτή πέφτει με ορμή

πάνω στις κόλλες μου

αναπηδά και κάθεται

σα σπουργίτι μες στην παλάμη μου. 

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΡΟΔΑ

Η λάβρα έκαιγε τα μάτια και το στόμα μου

οι λεύκες έλαμναν πέρα δώθε κι από μέσα τους 

έβγαινε τ' αιώνιο μοιρολόι.

Ίσως να έπεσε από το άρμα κάποιου Φαέθοντα

που μέσα στον κόσμο έχασε τον δρόμο του

που ο κόσμος τον έχασε

όπως καθημερινά αμέτρητα πλάσματα 

από τα υπέρλαμπρα πετάγματα 

και τις θανάσιμες πτώσεις τους·

θέλω να πω: από τα θανάσιμα πετάγματα

και τις υπέρλαμπρες πτώσεις τους

από ένα ακόμα τρελαμένο άρμα, σκέφτηκα,

θα ξέφυγε η καιόμενη ρόδα και κύλισε εδώ

στα πόδια μου. 

*τα ποιήματα είναι από τη 

νέα συλλογή της Ρωξάνης Νικολάου 

ΣΑΛΟΣ ΜΑΓΝΗΤΗΣ 

εκδ. Φαρφουλάς 2022

.

Ρωξάνη Νικολάου

Η Ρωξάνη Νικολάου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κολόσσι της Λεμεσού όπου και επέστρεψε μετά από πολλά χρόνια διαμονής στη Χαϊδελβέργη, την Αθήνα, την Αίγινα και την Πάφο. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Ποιήματα 1991-1999 (ιδιωτική έκδοση, 2000) και Ψαλιδιστής (εκδ. Τεχνοδρόμιον, 2018). Υπό έκδοση βρίσκεται μια συλλογή με σύντομα πεζά.