 |
| Matt Black Downtown. Keokuk, Iowa. USA. 2017. © Matt Black | Magnum Photos |
Σύντομα η Πόλη
Σύντομα το καλοκαίρι
Πια το ευχάριστο καθαρτήριο
της άνοιξης πάει,
Σύντομα η πνιγηρή
Υγρασία
Μες στην πόλη
Στις εξόδους κινδύνου
Με ένα αμάνικο μπλουζάκι
Καπνίζοντας ένα πούρο
Συντονισμένα με το τρέμουλο
Της άσκεφτης κίτρινης
Εμπορικής κίνησης
Πηγαινέλα μες στην πόλη,
Όπου κανείς δεν αγοράζει
Αλήθεια ένα αμάξι,
Αμερικάνικο
Ή άλλο,
Όπου εμείς θα,
Όπως είπε ο Ρίλκε ότι εμείς θα
Όπου εμείς θα
Aγρυπνούμε, διαβάζουμε, γράφουμε
Μακροσκελή γράμματα
Και στις λεωφόρους
Θα περιπλανιόμαστε ανήσυχα
Από και προς
Πεζοί μέσα στην
Υγρασία,
Όπου σύντομα θα πλυθώ, ντυθώ,
Βγάλω τον σκύλο για κατούρημα,
Και θα ταχυδρομήσω αυτό.
μτφρ: Μαρία Θεοφιλάκου
πηγή πρωτότυπου:
Soon the City
Soon the summer
Now the pleasant purgatory
Of spring is over,
Soon the choking
Humidity
In the city
On the fire escapes
In a sleeveless T-shirt
Smoking a cigar
In tune with the tremor
Of the mindless yellow
Commercial traffic
Moving in the city,
Where no one really
Buys a car,
American
Or otherwise,
Where we will,
As Rilke said we would
Where we will
Wake, read, write
Long letters
And in the avenues
Wander restlessly
To and fro
On foot in
The humidity,
Take the dog out for a piss,
And mail this.
Liam Rector
1949-2007
 |
Jocelyn Calac - Centrevilliens |
Μέρα του φθινοπώρου
Κύριε: ήρθε η ώρα. Το καλοκαίρι ήταν πολύ μεγάλο.
Ρίξε τη σκιά σου στα ηλιακά ρολόγια,
και ξαμόλησε στα χωράφια τους ανέμους.
Δώσε εντολή στους τελευταίους καρπούς να είναι γινωμένοι
δώσ' τους ακόμα δύο του νότου ημέρες
σπρώξ' τους στην ολοκλήρωση και κυνήγα
την τελευταία γλύκα στο βαρύ κρασί.
Όποιος δεν έχει τώρα σπίτι, δεν θα το χτίσει πια.
Όποιος τώρα είναι μόνος θα μείνει μόνος για καιρό
θα αγρυπνεί, θα διαβάζει, θα γράφει μακροσκελή γράμματα
και θα πηγαινοέρχεται στις λεωφόρους
περιπλανώμενος ανήσυχα, σαν χαμοσέρνονται τα φύλλα.
περιπλανώμενος ανήσυχα, σαν χαμοσέρνονται τα φύλλα.
μτφρ: Μαρία Θεοφιλάκου
πηγή πρωτότυπου:
Herbsttag
Herr, es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.
Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,
und auf den Fluren lass die Winde los.
Befiehl den letzten Früchten, voll zu sein;
gib ihnen noch zwei südlichere Tage,
dränge sie zur Vollendung hin, und jage
die letzte Süße in den schweren Wein.
Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.
Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,
wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben
und wird in den Alleen hin und her
unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.
Rainer Maria Rilke
1875-1926
Σχόλια