Francesca Woodman, 'Self-deceit #1', Rome Italy, 1978 © Charles Woodman Courtesy Charles Woodman, and Victoria Miro, London/Venice |
αρχίζει να επιτίθεται
όχι πιο πέρα από αυτή τη σελίδα
θα κοπεί
σε μικρές ανάσες
ολόκληρη η καμπύλη
λίγη η στάχτη
στέκεται εκεί και χιονίζει
ο καιρός άφαντος
τα ρολόγια του τίποτα
δε σταματούν να χτυπάνε
αυτό είναι το βαλς που καταστρέφεσαι;
*
σε λέρωσα με τόσο μελάνι
προσπαθώντας να σε σχηματίσω
που όμως αν γράφω για σένα διαλύεσαι
δεν ξέρω να σε ζωγραφίσω
παλιά φωνή σαν ραδιόφωνο
τίποτα δε σημαίνουν τα χρώματα
στο κάθε φιλμ που εμφανίζεσαι
René Burri, Peru 1958 |
όλα να μεταφραστούν
σε κάτι υγρό που τρέχει
πάντα ο θάνατος θα εκπέμπει
ακατάληπτες σκηνές ερωτικές
πιάσ' το όλο αυτό και στύψ' το
κομμάτι να γίνει
δέρμα
δεν αγγίζεται τώρα η έρημος
από φωτογραφίες ανέσυρα
εμένα
εμένα ποτάμι που διέσχισα
εμένα αδιέξοδο
σαν θόλος από ηλεκτρικό
και τίποτα
και δυο αντίο όνομα γυναικείο
*
η πραγματικότητα είναι
το κενό που πιέζει
σ' το είπα πλησιάζει
δεν ξέρω μαθηματικά
όμως αυτή η φωνή ξέρω τι λέει
ο χώρος λοιπόν
δε μας χωράει
γι' αυτό θα τραγουδάμε
μήπως και ακούσει κάποιος
μέσα από το δικό του έξω
*από την ποιητική συλλογή του Σπύρου Κατηφόρη
πέτρα στο βυθό, εκδόσεις Σμίλη 2021
Σπύρος Κατηφόρης
Ο Σπύρος Κατηφόρης γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Πρωτοέγραψε ποίηση την άνοιξη του 1998. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Η πέτρα στο βυθό είναι η τέταρτη ποιητική συλλογή του.
Εργογραφία:
Στο θόρυβο της μνήμης, εκδόσεις bookstars 2013
Ομίχλη από φωνές, εκδόσεις bookstars 2014
εξερράγη, εκδόσεις Κουκούτσι 2016
πέτρα στο βυθό, εκδόσεις Σμίλη 2021
Σχόλια