Βιθέντε Αλεϊξάντρε | Ζωή



Ζωή

Ένα πουλί από χαρτί στο στήθος
λέει ότι ο καιρός για τα φιλιά δεν έχει έρθει·
να ζεις, να ζεις, αόρατος ο ήλιος τρίζει,
φιλιά ή πουλιά, αργά ή σύντομα ή ποτέ.
Για να πεθάνεις αρκεί ένας μικρούλης ήχος,
αυτός μιας άλλης καρδιάς όταν σωπαίνει,
ή εκείνη η ξένη θέση στην ποδιά που επί γης
είναι ένα πλοίο χρυσό για τα ξανθά μαλλιά.
Κεφάλι γεμάτο πόνο, χρυσά μηλίγγια, ήλιος που πάει να δύσει·
εδώ στα σκιερά ονειρεύομαι ένα ποτάμι,
καλάμια από αίμα πράσινο που γεννιέται τώρα,
κι ονειρεύομαι επάνω σου ακουμπώντας, θέρμη ή ζωή.



μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου




Vida

Un pájaro de papel en el pecho
dice que el tiempo de los besos no ha llegado;
vivir, vivir, el sol cruje invisible,
besos o pájaros, tarde o pronto o nunca.
Para morir basta un ruidillo,
el de otro corazón al callarse,
o ese regazo ajeno que en la tierra
es un navío dorado para los pelos rubios.
Cabeza dolorida, sienes de oro, sol que va a ponerse;
aquí en la sombra sueño con un río,
juncos de verde sangre que ahora nace,
sueño apoyado en ti calor o vida.




Vicente Aleixandre
1898-1984


Σχόλια