Ραμόν Γκόμεθ ντε λα Σέρνα | 10+2 Γκρεγκερίας


Το σφύριγμα του τρένου χρειάζεται μόνο για
να σπέρνει μελαγχολία στους κάμπους.

                  *

Η ρουλέτα είναι ένα παιδικό παιχνίδι που κάνει
τραγικούς τους μεγάλους.

                  *

Στους καθρέφτες που κάνουν νερά κοιταζόμαστε
σαν άσχημα ψάρια.

                  *

Το όνειρο είναι ένα μικρό άγγιγμα που μας
κάνει ο θάνατος, για να μας είναι πιο εύκολο
να περάσουμε τη ζωή.

                  *

Τ' αστέρια ζουν με τόσο μεγάλη άνεση, γιατί
γνωρίζουν την υπέρτατη ευγένεια, που είναι
να κρατούν αποστάσεις.

                  *

Όταν το ωραίο γυναικείο χέρι μάς προσφέρει
ζάχαρη και η κάτοχος του μας ρωτά: «Δύο ή
τρία;», εμείς θα μπορούσαμε ν' απαντήσουμε:
«Και τα πέντε!»

                  *

«Τα ψάρια κλαίνε;»
«Τα ψάρια δε χρειάζεται να κλάψουν, γιατί η
θάλασσα είναι καθαρό κι αλμυρό δάκρυ».

                  *

Το ρολόι δεν υπάρχει στις ευτυχισμένες ώρες.

                  *

Είχε τόσο κακή μνήμη, που ξέχασε πως είχε
κακή μνήμη κι άρχισε να τα θυμάται όλα.

                  *

Ο τυφλός κουνάει το μπαστούνι του, σαν να
παίρνει τη θερμοκρασία της ανθρώπινης
αδιαφορίας.

                  *

Ο ταξιδιώτης που επιστρέφει φέρνει τις βαλίτσες
γερασμένες.

                  *

Το αγκάλιασμα είναι το στύψιμο του λεμονιού
του έρωτα.




^από το βιβλίο "Greguerias" του Ραμόν Γκόμεθ ντε λα Σέρνα, 
μετάφραση Βασίλης Λαλιώτης, Εκδόσεις Σμίλη 1995




     Ραμόν Γκόμεθ ντε λα Σέρνα
     1888-1963
 
 

Σχόλια