 |
| photo by Peter van Agtmael | Magnum Photos |
ΤΡΙΣΑΘΛΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Περπατούσε μόνος επί μέρες ο ιππότης.
Σκορπιοί τον τρυπούσαν
Ήταν τόσο πολύ βρώμικος ο αέρας
Σαν τα πόδια του, τα γυμνά.
Γονάτιζε τις ώρες της ζέστης
Κι έλεγε τα ίδια πάντα λόγια:
‘’Αυτόματα, μηχανικά.’’
Οι παλιές του αγαπημένες περνούσαν απ τη σκέψη του
Σαν κάποιο αστείο που έγινε, για να τις θυμηθεί ματωμένος.
Όταν διψούσε έβαζε τη γλώσσα στο σπαθί
Ιδίως περίμενε να βραδιάσει
Για να έχει κρυώσει το σίδερο.
‘’Αυτόματα, μηχανικά’’, έλεγε παραμιλώντας.
Οι ώρες περνούσαν και το δηλητήριο δεν τον σκότωνε
Οι μέρες περνούσαν και δεν ένιωθε καν τον πόνο στο στήθος
΄΄δεν θα πεθάνω εύκολα, πρέπει να γίνω ένα με τα σκίνα.’’
Κανείς Θεός δεν λυπήθηκε τον ιππότη
Πέθανε αρκετό καιρό πιο αργά απ το φυσιολογικό.
Κανείς δε δείχνει έλεος, στα παραμύθια
(Ιδίως όσα είναι κακογραμμένα.)
Κανείς δεν χαρίζει δόξα
Σ αυτούς που έζησαν απ την αρχή:
Αυτόματα,
Μηχανικά.
Σχόλια