Τόσο αδύναμος
Όταν ήμουν νέος, πιο νέος από πρώτα
Ποτέ δεν είδα την αλήθεια κρεμασμένη απ' την πόρτα.
Και τώρα πιο μεγάλος, τη βλέπω κατάματα
Και τώρα πιο μεγάλος, πρέπει να σηκωθώ να συμμαζέψω τα πράματα.
Κι ήμουν πράσινος, πιο πράσινος απ' το λόφο
Όπου φουντωμένα τα λουλούδια κι ο ήλιος έλαμπε στέρεος.
Τώρα πιο σκοτεινός από θαλάσσιο έρεβος
Απόθεσέ με, να χαρείς, σ' έναν τόπο.
Κι ήμουν δυνατός, δυνατός μες στο ηλιόφως
Έλεγα θα πρόφταινα το κλείσιμο της μέρας.
Τώρα πιο φευγαλέος από γαλάζιο της εσπέρας
Ω, τόσο αδύναμος έτσι που σ' έχω ανάγκη.
[μτφ./ απόδοση:
Ντέμης Κωνσταντινίδης]
Saturday Sun
Ο ήλιος του Σαββάτου
Ο ήλιος του Σαββάτου βγήκε νωρίς ένα πρωινό
Σ' έναν ουρανό τόσο μπλε και καθαρό.
Ο ήλιος του Σαββάτου βγήκε χωρίς προειδοποίηση
Έτσι κανείς δεν ήξερε τι να κάνει.
Ο ήλιος του Σαββάτου φώτισε ανθρώπους και φυσιογνωμίες
Που δεν έλεγαν πολλά στον καιρό τους.
Αλλά όταν ανακάλεσα αυτούς τους ανθρώπους κι αυτούς τους τόπους
Ήταν πράγματι πολύ καλοί με τον τρόπο τους
Με τον τρόπο τους
Με τον τρόπο τους
Ο ήλιος του Σαββάτου δεν θα έρθει να με δει απόψε.
Σκέψου ιστορίες μ' αρχιτεκτονική και ρίμα
Να στριφογυρίζουν στο μυαλό σου
Και σκέψου ανθρώπους στην εποχή και στον χρόνο τους
Να επιστρέφουν ξανά και ξανά
Και ξανά
Και ξανά
Μα ο ήλιος του Σαββάτου άλλαξε σε βροχή της Κυριακής.
Έτσι η Κυριακή κάθισε πάνω στον ήλιο του Σαββάτου
Κι έκλαψε για τη μέρα που χάθηκε.
[μτφ. Ντέμης Κωνσταντινίδης]
Fruit Tree
Φρουτόδεντρο
Η φήμη δεν είναι παρά ένα φρουτόδεντρο
Τόσο πολύ επισφαλές --
Δεν μπορεί ποτέ να λουλουδίσει
Ώσπου ο καρπός του βρεθεί στο έδαφος.
Έτσι, οι άνθρωποι της φήμης
Δεν μπορούν ποτέ να βρουν έναν δρόμο
Ώσπου ο χρόνος να έχει πετάξει
Μακριά από τη μέρα του θανάτου τους.
Απολησμονημένος όσο βρίσκεσαι εδώ
Σε θυμούνται για λίγο
Ένα πολύ μοδάτο ερείπιο
Από ένα στυλ πολύ παλιοκαιρίσιο.
Η ζωή δεν είναι παρά μια μνήμη
Κάτι που συνέβη καιρό πριν
Ένα σκηνικό θλίψης
Για μια προ πολλού ξεχασμένη παράσταση.
Φαίνεται τόσο εύκολο
Απλά να το αφήσεις να συνεχιστεί
Ώσπου σταματάς κι αναρωτιέσαι
Γιατί ποτέ δεν αναρωτήθηκες γιατί.
Ασφαλής μέσα στη μήτρα
Κάποιας αιώνιας νύχτας
Βρίσκεις ότι το σκοτάδι μπορεί
Να δώσει το λαμπρότερο φως.
Ασφαλής στη θέση σου βαθιά στη γη --
Μόνο τότε θα ξέρουν τι άξιζες πραγματικά.
Απολησμονημένος όσο βρίσκεσαι εδώ
Σε θυμούνται για λίγο
Ένα πολύ μοδάτο ερείπιο
Από ένα στυλ πολύ παλιοκαιρίσιο.
Η φήμη δεν είναι παρά ένα φρουτόδεντρο
Τόσο πολύ επισφαλές --
Δεν μπορεί ποτέ να λουλουδίσει
Ώσπου ο καρπός του βρεθεί στο έδαφος.
Έτσι, οι άνθρωποι της φήμης
Δεν μπορούν ποτέ να βρουν έναν δρόμο
Ώσπου ο χρόνος να έχει πετάξει
Μακριά από τη μέρα του θανάτου τους.
Φρουτόδεντρο φρουτόδεντρο
Κανείς δε σε γνωρίζει παρά η βροχή κι ο αέρας.
Μη νοιαζεσαι
Θα μείνουν και θα κοιτούν όταν θα έχεις χαθεί.
Φρουτόδεντρο φρουτόδεντρο
Άνοιξε τα μάτια σου σ' έναν ακόμη χρόνο.
Όλοι θα ξέρουν
Ότι ήσουν εδώ όταν θα έχεις χαθεί.
[μτφ. Ντέμης Κωνσταντινίδης]
 |
| photographs by Sergio Larrain |
Day is done
Η μέρα έχει περάσει
Όταν η μέρα έχει περάσει
Ο ήλιος πάει και κρύβεται απ’ την πλάση
Μαζί με όλα όσα έχεις κερδίσει κι έχεις χάσει
Όταν η μέρα έχει περάσει.
Όταν η μέρα έχει περάσει
Ελπίζεις ότι ο αγώνας σου ολόκληρος έχει δοθεί
Μα ήταν άκυρη η εκκίνηση κι εσύ
Πρέπει να πας πάλι απ’ την αρχή.
Όταν το πουλί έχει πετάξει
Δεν έχεις κανέναν να πεις δικό σου
Δεν έχεις πουθενά να αισθανθείς σπιτικό σου
Τώρα το πουλί έχει πετάξει.
Όταν το πάρτι έχει τελειώσει
Σου φαίνεται τόσο πολύ λυπηρό
Όλα όσα ήθελες να κάνεις σ’ αυτό
Για άλλο τώρα δεν έχεις πια καιρό
Τώρα το πάρτι έχει τελειώσει.
Όταν η μέρα έχει περάσει
Ο ήλιος πάει και κρύβεται απ’ την πλάση
Μαζί με όλα όσα έχεις κερδίσει κι έχεις χάσει
Όταν η μέρα έχει περάσει.
[μτφ. Ντέμης Κωνσταντινίδης]
Pink Moon
Ροζ φεγγάρι
Το ‘δα γραμμένο και το 'δα να ριμάρει:
Το ροζ φεγγάρι είναι στο δρόμο
Και κανείς από σας δε το φτάνει στον ώμο
Το ροζ φεγγάρι όλους θα σας πάρει --
Κι είν’ ένα ροζ φεγγάρι
Έι, είν’ ένα ροζ φεγγάρι
Ροζ, ροζ, ροζ, ροζ, ροζ φεγγάρι..
Ροζ, ροζ, ροζ, ροζ, ροζ φεγγάρι..
[μτφ. Ντέμης Κωνσταντινίδης]
Joey
H Joey θα έρθει να δει τα λουλούδια σου
Η Joey θα έρθει να διασκεδάσει τις ώρες σου.
Θα σου πει δεν είσαι τόσο καλός γι’ αυτή
Δεν θα ήταν εκεί, αν γινόταν να ήσουν εσύ.
Η Joey έχει αγαπήσει, χωρίς να δείχνει ποτέ τα δάκρυά της
Έτσι μπορεί να γελά στο φθινόπωρο των δικών σου χρόνων.
Όταν είσαι μαζί της, θ’ αναρωτιέσαι αν είναι αλήθεια
Όλα όσα έλεγαν για έναν κόσμο χωρίς εσένα.
Από πού μπορεί να έρχεται, πού μπορεί να πηγαίνει
Από ποιον μπορεί να το σκάει, κανείς δεν θα μάθει.
Γιατί άργησε μπορεί κάπως να σε προβληματίσει
Παρ’ όλ’ αυτά περιμένεις την Joey να έρθει.
H Joey θα έρθει, όταν πάλι όλα θα μοιάζουν με χιόνι.
H Joey θα έρθει, όταν θα ‘ναι στ’ αλήθεια ώρα να φύγεις.
Κι ίσως χαμογελάσεις, όταν νιώσεις πως έκανες λάθος.
Νόμιζες θα τη μάθεις, μα κείνη σ’ ήξερε από την αρχή.
[μτφ. Ντέμης Κωνσταντινίδης]
Nick Drake
1948-1974
Σχόλια