μπω σιγά στην κάμαρά σου
και κλέψω
μια γραμμή από τον πυρετό σου
τα στρογγυλά σου γράμματα
τη ρυθμική σου ανάσα·
τα κάνω φυλαχτό και φύγω
και περπατήσω δρόμους σαράντα
και σαράντα κύματα περάσω
και με βρουν βοριάδες καταιγίδες και φονικά
και μπλέξω σε καυγάδες με ληστές και μισθοφόρους
και πουλήσω δυο φορές την ψυχή μου
και λιώσω τα παπούτσια μου στα βράχια
και μετά γίνω γυναίκα
άντρας και παιδί και πάλι γυναίκα
και γυρίσω πριν ξυπνήσεις.
Thomas Hoepker, 'Bourbon Street in the French quarter', New Orleans 1993 | Magnum Photos |
Πέρασε καιρός κι άλλος καιρός μετά τον άλλο
και με ξέχασα.
Μετά προσπάθησα να θυμηθώ και πέρασε καιρός κι
άλλος καιρός
κι αποφάσισα να τρέξω να προλάβω.
Τις λέξεις που ηχούσαν αλλά δεν σήμαιναν.
Τα βήματα που έχασα στο μέτρημα.
Τις σκέψεις που με είχαν καταγγείλει.
Τα χάδια που με είχαν ησυχάσει.
Τις λύπες που έφευγαν τις νύχτες με τραίνα.
Τις αναμονές που στο τέλος εμφανίζονταν άλλοι
από εκείνους που περίμενα.
Τους φόβους που ανοιγόκλειναν τις πόρτες σαν άνεμοι.
Τους άγνωστους·
έτρεξα πίσω τους.
Τους είπα ότι με ξέχασα.
Thomas Hoepker, Barrio Playa Ancha, Chile 2017 | Magnum Photos |
Ο άστεγος της γειτονιάς
κοιμάται καιρό τώρα με το επόμενο ποίημα.
Κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι αγκαλιά
τσιμπολογάνε φόβους και αναφιλητά.
Νοικοκυρεύουν κάθε πρωί το βιός τους
τρώνε λίγο φαΐ με τ' αδύνατα χέρια τους
και μετά χωρίζουν.
Ο άστεγος δεν έχει φωνή το ποίημα δεν ακούει πια.
Καιρό τώρα ο αέρας μετράει λευκές σελίδες.
εκδόσεις Μελάνι,
Δεκέμβριος 2019
Νατάσα Πανδή
Η Νατάσα Πανδή γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική και Θεατρολογία στη Γένοβα και στο Μιλάνο. Δούλεψε στον Πολιτισμό, στο ραδιόφωνο και στη μόδα. Η συλλογή «24 ποιήματα για τη μετακόμιση» είναι το πρώτο της βιβλίο.
Σχόλια