 |
| photo link |
Άτιτλο
Σεμνέ λαμνοκόπε
που αψήφισες Σειρήνες
και περάσαν χίλιοι μήνες
 |
| photo link |
θερινό ηλιοστάσιο
Ο ;άνεμος δακρύζει
Πυρόχρωμο βέλος τινάζεται εξάφνου
χωρίς φασαρία
Μπορούμε ακόμη στις πόλεις που δαιδαλώνουν
Οι αυλακιές στα μέτωπα,στα πρόσωπα
στρέφοντα στα δέντρα
που ατάραχα ανησυχούν
Τα βλέφαρα των φίλων βάρυναν
όπως τα βλέμματά τους
σαν πέφτει το μαυροκύανο σύννεφο
στις ρυτίδες του νου
μια ανάσα κόβεται
κι ένα φως θαμπώνει
Σπίτια και τοπία σκορπίσανε
Δεν φτάνει η καλοκαιρινή βροχή
να δροσίσει αισθήσεις και καρδιές
Πλαστικά χαμόγελα στα πέλματα μας
κι άφωνοι, δεσπόζουμε
στη συρροή των υποταγών μας
Για τη ζωή αναθαρρούμε
Στεναχώρια;
Καμιά
Ιούνιος 2019
 |
| photo link |
Καταδοχές
Να καταδέχεσαι του περαστικού την καλημέρα
το "γειά σου" των γειτόνων
τις βροχοστάλες,τα χελιδόνια
τις ξεχασμένες σου ρίζες
της αστραπής το φευγαλέο βλέμμα
τα φύλλα της καρδιάς της,
τις ανάπαυλες στα οροπέδια
το όνειρο μέσα στο όνειρο
τη δροσιά της αυγής
τις φτερούγες που ανεμίζουν σαν πετούν
την ψυχή που γίνεται τιμόνι
Τ'αχνάρια σου μην σέρνεις στις στάχτες
να έχεις ήχο στις σιωπές σου
και λόγια μονάκριβα
για εκείνους που ακούνε
Άκου,χτυπάει ο άνεμος την πόρτα
μην τρεμοσβήνεις
Να καταδέχεσαι τους χορούς των παλιάτσων
των ακροβατών
στ'αγριοκαίρι να ωριμάζεις αθόρυβα
γίνου θύελλα στην κατάλληλη στιγμή
τα σύννεφα θέλουν απλωσιά
Χρίστος Κασσιανής
Σχόλια