Ουίσταν Χιου Ώντεν | Καθώς βάδιζα έξω ένα βράδυ

W H Auden by Cecil Beaton © The Cecil Beaton Studio Archive at Sotheby's © National Portrait Gallery, London.

Καθώς βάδιζα έξω ένα βράδυ

Καθώς βάδιζα έξω ένα βράδυ,

   Κάτω στης Μπρίστολ την οδό,

Στα πεζοδρόμια οι παρέες

   Ήτανε σιτοχώραφα για θερισμό.

Και παρακεί στο ξέχειλο ποτάμι

   Άκουσα κάποιον εραστή να τραγουδά

Κάτω από μια αψίδα των σιδηροδρόμων:

   ‘Η αγάπη δεν έχει τελειωμό. 

‘Θα σ’ αγαπώ, γλυκό μου, θα σ’ αγαπώ

   Μέχρι η Κίνα και η Αφρική να σμίξουν,

Και το ποτάμι πηδήξει πάνω απ’ το βουνό

   Και οι σολομοί στους δρόμους τραγουδήσουν,

‘Θα σ’ αγαπώ μέχρι ο ωκεανός

   Να διπλωθεί και κρεμαστεί για να στεγνώσει

Και των πλειάδων ο αστερισμός να κρώξει

   Καθώς οι χήνες γύρω στον ουρανό.

‘Τα χρόνια θα κυλήσουν σαν λαγοί,

   Γιατί στα χέρια μου κρατώ

Το Άνθος των Αιώνων,

   Και την πρώτη αγάπη αυτής της γης.’

Μα τα ρολόγια όλα στην πόλη

   Βάλθηκαν να βοούν και να χτυπάνε:

‘Ω μην αφήνεις τον Χρόνο να σε εξαπατήσει,

   Τον Χρόνο δεν μπορείς να τον νικήσεις.

‘Στην τρώγλη του Εφιάλτη

   Όπου η Δικαιοσύνη είναι γυμνή,

Ο Χρόνος βλέπει απ’ το σκοτάδι

   Και βήχει πάνω που πας για το φιλί.

‘Με έγνοιες και πονοκεφάλους

   Αόριστα η ζωή διαρρέει από δω,

Και ο Χρόνος τα γούστα του θα κάνει

   Αυ-το το πρωινό ή το αυ-ριανό.

‘Μέσα σε πράσινες κοιλάδες

   Απαίσιο χιόνι πλανιέται απαλά·

Ο Χρόνος κόβει το νήμα του χορού

   Και του δύτη την εξαίσια βουτιά.

‘Ω στο νερό τα χέρια να βυθίσεις,

   Βύθισ’ τα μέχρι τον καρπό·

Κοίταξε, κοίτα στον νιπτήρα

   Και αναρωτήσου τι σου λείπει από εδώ.

‘Μες στο ντουλάπι χτυπά ο παγετός,

   Η έρημος αναστενάζει στο κρεβάτι,

Και η ρωγμή στην κούπα ανοίγει

   Μία λωρίδα για τη χώρα των νεκρών.

‘Εκεί που οι ζητιάνοι πουλάνε τα λεφτά

   Και ο Τζακ μαγεύεται απ’ τον Γίγαντα,

Και το Άσπιλο Αγόρι γίνεται φαφλατάς,

   Κι η Τζιλ τα πόδια της ανοίγει.

‘Ω κοίταξε, κοίτα στον καθρέφτη

   Ω κοίτα τη δυστυχία σου αυτή:

Η ζωή είναι ακόμη ευλογία

   Κι ας μην εσύ δοξολογείς.

Ω στάσου, στάσου στο παράθυρο

   Καθώς τα δάκρυα τρέχουνε ζεματιστά·

Θα αγαπάς τον στραβό σου τον πλησίον

   Με τη στραβή σου την καρδιά.’

Ήταν αργά, αργά το βράδυ,

   Οι εραστές είχαν χαθεί·

Τα ρολόγια είχανε πάψει να χτυπάνε,

   Κι έτρεχε ακόμη το ποτάμι το βαθύ.

μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου

Rene Burri, "Dead lotus flowers on the Kunming Lake at the former summer palace", Beijing, China 1964 (Magnum Photos)

As I Walked Out One Evening

As I walked out one evening,
   Walking down Bristol Street,
The crowds upon the pavement
   Were fields of harvest wheat.

And down by the brimming river
   I heard a lover sing
Under an arch of the railway:
   'Love has no ending.

'I'll love you, dear, I'll love you
   Till China and Africa meet,
And the river jumps over the mountain
   And the salmon sing in the street,

'I'll love you till the ocean
   Is folded and hung up to dry
And the seven stars go squawking
   Like geese about the sky.

'The years shall run like rabbits,
   For in my arms I hold
The Flower of the Ages,
   And the first love of the world.'

But all the clocks in the city
   Began to whirr and chime:
'O let not Time deceive you,
   You cannot conquer Time.

'In the burrows of the Nightmare
   Where Justice naked is,
Time watches from the shadow
   And coughs when you would kiss.

'In headaches and in worry
   Vaguely life leaks away,
And Time will have his fancy
   To-morrow or to-day.

'Into many a green valley
   Drifts the appalling snow;
Time breaks the threaded dances
   And the diver's brilliant bow.

'O plunge your hands in water,
   Plunge them in up to the wrist;
Stare, stare in the basin
   And wonder what you've missed.

'The glacier knocks in the cupboard,
   The desert sighs in the bed,
And the crack in the tea-cup opens
   A lane to the land of the dead.

'Where the beggars raffle the banknotes
   And the Giant is enchanting to Jack,
And the Lily-white Boy is a Roarer,
   And Jill goes down on her back.

'O look, look in the mirror,
   O look in your distress:
Life remains a blessing
   Although you cannot bless.

'O stand, stand at the window
   As the tears scald and start;
You shall love your crooked neighbour
   With your crooked heart.'

It was late, late in the evening,
   The lovers they were gone;
The clocks had ceased their chiming,
   And the deep river ran on.

* από τη συλλογή Another Time (1940), 

πηγή: Poets.org

W. H. Auden

1907-1973