Lorine Niedecker | Όταν η έκσταση δεν εξυπηρετεί


 Όταν η έκσταση δεν εξυπηρετεί  
  Προσποιήσου μια μεγάλη ηρεμία•  
 όλη η εύθυμη παραφορά σύντομα τελειώνει.  
 Ψάλε: ποιος ξέρει—  
 τέλος της πτήσης ή αρχή της πτήσης  
 για τον γλάρο που αναπαύεται;  
 Καρδιά, μείνε ακίνητη.  
 Πες υπάρχει χρήμα όμως σκούριασε•  
 πες η ώρα του φεγγαριού δεν κάνει για απόδραση.  
 Είναι το χρώμα στον χαμηλότερο ουρανό  
 τον υπερβολικά πλατιά βαμμένο,  
 ή ο άνεμος στη γραβάτα μου.  
 Έχε υπόψη σου κατάπληκτα το πώς  
 Συχνά κάποιος παίρνει την τρέλα του  
 μέσα στα χέρια του  
 και την κρατά.  


 μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου 
 *πρώτη δημοσίευση:  
 Βακχικόν, Δεκέμβριος 2014 


 When ecstasy is inconvenient 

 Feign a great calm; 
 all gay transport soon ends. 
 Chant: who knows— 
 flight's end or flight's beginning 
 for the resting gull? 

 Heart, be still. 
 Say there is money but it rusted; 
 say the time of moon is not right for escape. 
 It's the color in the lower sky  
 too broadly suffused, 
 or the wind in my tie. 

 Know amazedly how 
 often one takes his madness 
 into his own hands 
 and keeps it. 



  Lorine Niedecker  
  1903-1970  


Σχόλια