 |
| photo link |
TENDER V
Θα μπορούσα
να είχα γίνει
Πιο κάθαρμα
από τα καθάρματα
Που με
τριγυρνούσαν για ένα ποτό
Ή δυο λόγια
πρόχειρα
Πάνω στη
ζάλη τού ποτού
Σαν τα
προφητικά κι ασυνάρτητα
Των δελφικών
χρησμών· και θα μπορούσα
Να είχα
σπάσει
Σαν ένα από
τα εκατοντάδες
Ποτήρια που
είδα να σπάνε στο δάπεδο
Ή σαν εκείνο
που έγινε μόνο του
Χιλιάδες
κομμάτια πάνω στο πάσο
Για να
γουρλώσει τα μάτια του
Ο μεθυσμένος
με το μουστάκι τού Νταλί
Και ν' αρχινήσει
τα κατεβατά
Λες και
χτυπούσε μια χορδή μες στο μυαλό μου
Μιλώντας για
φαντάσματα
Και
στοιχειωμένους πύργους στην ομίχλη
Την Κυρά τής
Λίμνης
Και τις
νεράιδες των αγρών στα μέρη του·
Πολλά θα
μπορούσα να είχα κάνει
Και να είχα
πει
Αλλά δεν
έγινε τίποτα
Σ' εκείνες
τις χώρες τού ποτέ και τού τίποτα
Τίποτα
παραπάνω απ' το να ξέρω
Απέξω κι
ανακατωτά
Τόσα
αμέτρητα συναξάρια· 
Το Σύνδρομο
τού
Σκαντζόχοιρου
30.
Σήμερα με
σταμάτησε στο δρόμο
Η Τροχαία
των Γραικοπίθηκων
Με
σταμάτησαν λίγες σκέψεις
Για το πώς
στην ευχή καταφέρνω να ζω
Ή πώς θα
ζούσα αλλιώς
Αν κάποτε το
είχα τολμήσει·
Με σταμάτησε
το ψιθύρισμα
Σ' ένα
ξαφνικό τηλεφώνημα
Σα φωνή
νεκρού από τον δωρικό καλαμιώνα
Δυο γυναίκες
που τσίριξαν στο απέναντι σπίτι
(Προπάντων η
μία που φαντασίωνα
Ώρες και
ώρες μιας νύχτας
Ότι με
λιώνει σα γλειφιτζούρι)·
Με
σταμάτησαν τα παιδιά
Που πετούσαν
γελώντας
Την ίδια
χαλασμένη μπάλα
Πίσω στα
στενά ενός νησιού
Σα μακρινό
όνειρο μεσημεριού
Ενώ βαδίζω
στο μεσοστράτι τής ζωής
Κι άλλα και
ίσως αμέτρητα
Όπως η ιδέα
που μου έριξαν χτες
Ότι
τραγουδώντας μέσα μου κατεβαίνω
Αργά προς το
τελευταίο μου σκάμμα· τώρα
Αν μπορούσα
θα τέλειωνα
Εκείνους
τους στίχους που άφησα στη μέση
Λες και θα
άδειαζα πάλι
Από ποτά μια
θάλασσα· και τότε
Ας φώναζε
δυνατά το συκώτι μου
Όλα τ'
αρπακτικά τ' ουρανού·
Ρογήρος
Δέξτερ
Σχόλια