ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΙΧΟΥ
(ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ
ΓΙΑ GRAFFITI)
Στην άλλη ζωή δε χαμογελάνε
Εδώ ό,τι χαμογελάσετε
(Λάζαρος)
Αυτός ο δρόμος κάποτε τελειώνει
Σ’ έναν κήπο
(Αδάμ)
Μ’ αυταπάτες
Από εδώ περάσανε Βούδας, Χριστός, Μωάμεθ
Και μα την Ποίηση δεν ξέρω πού ’ναι τώρα
(όμηρος)
ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ
Ω, τι μαγικά που πέφτεις
τέφρα από το μέλλον
Δ.Π.
Μπαίνοντας δεξιά στο γραφείο του κ.
Τραυλού, διακε-
κριμένου ψυχολόγου, υπάρχει ένας
πίνακας, δώρο ασθε-
Αρχικά σφηνώθηκε στην κορνίζα η φωτογραφία
της
συζύγου, μετά μια απ’ τον γάμο τους, στη
συνέχεια της
πρώτης κορούλας· κι ακολούθησαν οι φωτογραφίες
του
γιου, της άλλης κορούλας (της μικρής),
του γιου στο
νηπιαγωγείο, αργότερα στο στρατό, της
μικρής στο
σκι, της μεγάλης όταν έγινε νυφούλα και προσφάτως
μία με το μωρό της.
Το νησί έπρεπε να καλυφτεί πάση θυσία.
Ο καθείς και η Σαντορίνη του,
η θέα της, η τέφρα της, το εκλεκτό κρασί
της.
ΑΠΟΠΕΙΡΑ
ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΗΣ
Μ’ ένα κορμί να ’χει υποστεί
αγαλματένια απόρριψη
με δύο μάτια που ’χουν δει
παράφορη άρνηση
ο καθένας θα πίστευε
ότι στον επόμενο τόνο
ή στην επόμενη στροφή
καραδοκεί το τέλος του κόσμου
σκουπίζοντας στα χείλη του
ψίχουλα αδιαφορίας
Βέροια, 11-11-2012
LIBIDO BLUES
Σέρνει τις ελπίδες
Όπως η μπέμπα τις παντόφλες της γιαγιάς
Φορά κατάμαυρα γυαλιά
Rock-star μετά απ’ την κραιπάλη
Αυτή η γυναίκα δηλητηρίασε
Το κοριτσάκι μέσα της που λίγο πριν
πεθάνει
Της εκσφενδόνισε ένα στιλέτο αλάθητο
Βγαλμένο απ’ τις γόβες των μοντέλων τις
ιερές
Αυτή η γυναίκα κατέχει τη libido μου
Σαν τσιγγάνα στο σαλβάρι της την κλέβει
Σαν barwoman στο σουτιέν την παραχώνει
Σαν σκουλαρίκι την κρύβει στα μαλλιά
Στα όνειρά μου πηδά σαράντα κύματα
Το τελευταίο με ξεβράζει ημιθανή
GRATEFUL DEAD
(ΑΠΟΦΩΝΗΣΗ)
στον Σωτήρη Παστάκα
Πριν φύγουμε
Ας ευχαριστήσουμε τον Θεό για όλα
Για την πείνα
Την ανημπόρια
Το αδικαίωτο
Την κακία
Τους φονιάδες
Τους φοροεισπράκτορες
Τους πολιτικούς
Τους κλέφτες
Τους λωποδύτες
Για το έγκλημα και τη μωρία
Τις μεγάλες προσδοκίες
Τους άθλιους
Το χωρίς οικογένεια
Ευχαριστούμε
Ήταν όλα υπέροχα
Τον λογαριασμό
*από
τη συλλογή «Ο άστεγος της οδού Χαμογέλων»,
εκδ. Σαιξπηρικόν, 2015
Δημήτρης
Γ. Παπαστεργίου
___________________________
Ο Δημήτρης
Γ.
Παπαστεργίου
γεννήθηκε
το
1968 στη
Βέροια
όπου
και
ζει.
Έχει
δημοσιεύσει
τις
ποιητικές
συλλογές:
«Η
τράπουλα
του
καλοκαιριού»
(εκδ.
Ars Poetica, 2012), «Furor Scribendi» (εκδ. Ars Poetica,
2013), «Ο
άστεγος
της
οδού
Χαμογέλων»
(εκδ.
Σαιξπηρικόν,
2015), «Έλαβον»
(εκδ.
Σαιξπηρικόν,
2017) και
«Τα
μεροκάματα
ενός
έρωτα»
(Εκδόσεις
Εντευκτηρίου,
2019), ενώ
συμμετέχει
στα
συλλογικά
έργα
«Ποιητικός
Πυρήνας
- Ανθολογία»
(εκδ.
Ενδυμίων,
2012) και
«Ποιητικός
και
Πεζός
Λόγος
των
Μελών
της
Εταιρίας
Λογοτεχνών
Θεσσαλονίκης
(1980-2015)», (εκδ.
Ρώμη,
2016).
Προηγούμενες επιβιβάσεις του στο Τρένο:
https://trenopoiisis.blogspot.com/2020/03/dimitris-g-papastergiou-2-new-poems.html
https://trenopoiisis.blogspot.com/2019/09/dimitris-papastergiou-3-unpublished.html
https://trenopoiisis.blogspot.com/2019/10/dimitris-g-papastergiou-loves-daily-pays.html
Σχόλια