 |
| Herbert List - Mostro in the garden of Pier Francesco Orsini, Italy 1952 (© Herbert List/Magnum Photos) |
[στην αιώνια απομόνωση
του επίγειου παράδεισου]
1.
μαύρες μέρες με βρίσκουν
με τα χέρια στις τσέπες
χωρίς την διάθεση να κλάψω
για την μοίρα των ανθρώπων
μου φτάνει να ξεπεράσω
αυτά που θέλω να περάσουν
αν και υποψιάζομαι πως όσο
η φαντασία μου με οδηγεί
να βλέπω να απλώνονται
μπροστά μου τόσοι δρόμοι
προς μια πιο αληθινή ζωή
που στρίβεις και ξεφεύγεις
απ΄ό,τι σε ακολουθεί από
το σκοτεινό σου παρελθόν
δεν έχω τίποτα και κανενός
είδους θάνατο να φοβάμαι
2.
αν με κρίνεις απ΄την πρόχειρη στολή που φοράω
θα με μπέρδεψεις με άρρωστο σε νοσοκομείο
αν όμως προσέξεις καλύτερα θα δεις πως έχει
πάνω της κεντημένες εικόνες απ΄όλα τα τοπία
της ζωής μου όπου η ομορφιά ξεπερνάει
σε αντοχή την άνεση του φθαρμένου ρούχου
3.
ο συνωστισμός σε περιορισμένο χώρο
σου φέρνει την μελαγχολία
του φόβου της υπερβολής
να νιώθεις τόσο ένοχος σαν ο θάνατος
των άλλων να ήταν δική σου απόφαση
4.
μου λένε πως ίσως να μη χάθηκε
για εμάς αυτός ο κόσμος
όμως είμαι σίγουρος πως
η πραγματική μου ζωή
θα υποφέρει για πάντα
κλεισμένη στα σκοτάδια
των ημερών που θα έρθουν
5.
και τι μπορώ να κάνω ακίνδυνα
έτσι που ξέμεινα μακριά σου
εκτός απ΄το να ζω και να πεθάνω
χωρίς να ξέρω ποιος ήμουν
για σένα όσο ζούσα και
σε ποιο σύμπαν της λήθης σου
θα καταλήξω πεθαίνοντας
6.
ξέρω πως όταν θα βγει θετική η ιατρική διάγνωση
θα καταρρεύσουν με μιας μέσα μου όλοι οι πύργοι
ο πύργος του άιφελ που δεν προλάβαμε να πάμε
θα γίνει ένα τουριστικό αξιοθέατο από χαλάσματα
ο πύργος του οτε θα δέσει τη μοίρα μου στη νυχτερινή
οδό πατησίων με τις αιώνιες μοναχικές μου βόλτες
και ο πύργος των λυγμών απ΄τις σιωπές που άφησες
θα μικρύνει τον κόσμο που είδα μέσα στα μάτια σου
7.
μέσα στην απόγνωση απ΄την συντριβή του κόσμου
αφήνομαι σε θετικές σκέψεις και αναρωτιέμαι
άραγε που θα είμαστε το επόμενο καλοκαίρι
θα υπάρχει μια θέση και για εμάς κάτω απ΄τον ήλιο
θα τραγουδά άριες απ΄το μπαλκόνι της η θάλασσα
η ομορφιά σου θα εξακολουθεί να μου δίνει ώρες ευτυχίας
και θα ξορκίσει την καταχνιά των καιρών που ζήσαμε
8.
ξόδεψα όλες μου τις λέξεις
να σε φωνάζω από δωμάτιο
σε δωμάτιο και από νύχτα
σε μέρα και τανάπαλιν
σε φώναξα με το όνομά σου
από όλες τις χαραμάδες
στις πόρτες και στα παράθυρα
και μόνο απ΄τη σιωπή σου
βεβαιώθηκε πως δεν υπάρχεις
μες στην μεγάλη μου μοναξιά
9.
ζήσαμε αλλού ο ένας απ΄τον άλλον
υποφέραμε τα πάντα από μακριά
χωρίς ποτέ να καταφέρουμε
η αγάπη να μας φέρει λίγο κοντά
ούτε στα πιο τολμηρά μας όνειρα
www.bibliotheque.gr
Βάσος Γεώργας
___________________
Σκηνοθέτης, παραγωγός, διανομέας ταινιών, οργανωτής συναυλιών, καταστηματάρχης, εκδότης, διοργανωτής συναυλιών για εξαιρετικά περιορισμένο κοινό, αστροναύτης στον Θηβαϊκό κάμπο, παραγωγός φωτοβολταϊκού ρεύματος, αμπελοκαλλιεργητής, πρωταθλητής ταυρομάχος, κατά φαντασία εξερευνητής, κατά παραγγελία μάγειρας, καταναλωτής πούρων, ήχων και εικόνων. Στον ελεύθερο χρόνο του νομίζει πως γράφει ποιήματα.
(από bibliotheque.gr – περισσότερα στη BiblioNet.gr)
Σχόλια