Γιάννης Δάλλας | Φυσιολόγος




                             ΙΙ



                  ΦΥΣΙΟΛΟΓΟΣ


Καλημέρα σας γύψινοι πύργοι
η μυλόπετρα που γυρίζει κι ο τροχαλίας
βασιλιάς της κοιλάδας
                                          Στις νότιες επαρχίες
το δικριάνι η σαύρα ο τρυποφράχτης εγώ
πήγα στον ψωμά τον πεταλωτή μ' έδιωξε
κουτσός πεταλωτής κουφάλαλα βουνά
παίρνω τον αραμπά μου κι ανεβαίνω ψηλά
ν' αράξω στην αγκαλιά της μαντάμ Εύας
μα ω αγαπητοί μου ξαναβρήκα τ' αφεντικά
αφεντικά κουτσά κουλά γύψινα
                                                           Γκρεμίστηκα
σαν νυχτερίδα στην κόχη μιας εκκλησίας
ω πιστοί μου αρουραίοι νυφίτσες κ' εσείς
με τα προικιά σας ευγενικά κολεόπτερα
ως πότε μες στην ειρκτή της βατομουριάς;

Φτωχή μου αυτοκρατορία θα σ' ονομάσω
πέτρα δικαιοσύνης. Ο πρωτοσύγκελλος
βάτραχος γιος του μεγάλου αρχιβάτραχου
με τον σάλιαγκα γραμματέα και δίπλα του
με τα ραβδιά τους σοφοί γεροκάβουροι
πενταμελές στην έδρα του το φεγγάρι δρεπάνι
πιο κάτω ο τροχός η κάμα τα δίχτυα μου
και τα λοιπά μεγαθήρια. Πρόβαλε η φώκια
σέρνοντας με τ' αγκίστρι τον φαροφύλακα
κατηγορία υπεράσπιση και πάλι κατηγορία
στο τέλος το σταύρωμα λιτανείες κωλοφωτιάς
κι ο μπόγιας σκορπιός
                                       Μικρή μου ανθρωπότητα
πλάγιασα σε μιαν όχτη σου κ' είδα ένα όραμα
να κατεβαίνει στα έλη φτερωτός φαροφύλακας
κατέβαινε ταράζοντας τα ορυκτέλαια
χαρίζοντας μας τις αμαρτίες είδα τις αμαρτίες
να γίνονται δίποδα τα δίποδα αφεντικά

Να το εξηγήσω ν' αφεθώ στις χαρτομαντείες
στον αιώνα που τρίζει οδοντωτός τροχαλίας
που βασιλεύει η μηχανή μηχανορραφίες
η μυλόπετρα που γυρίζει; Τα δεκανίκια μου
τα τελευταία σινιάλα μου τώρα τα μπήγω
στον φεγγίτη της αυριανής χιλιετηρίδας
τρυπώντας τρέποντας σε φυγή το στερέωμα

Απ' την ειρκτή του πλανήτη θα βγάλω το ρύγχος μου
ν' ακούγεται ο βρυχηθμός μου στα έργα σας



(από την "Απόπειρα Μυθολογίας", 1952)




Γιάννης Δάλλας
1924-2020






Σχόλια