 |
| Saul Steinberg - Untitled (four cats), New York, 1950 |
Παλάντζα
Έχω βάλει στην παλάντζα έναν άνθρωπο καθαρό κι έναν ακάθαρτο,
περισσότερο βάραινε ο ακάθαρτος.
Έχω βάλει στην παλάντζα την ίσια γραμμή και τη λοξή γραμμή,
περισσότερο βάραινε η λοξή.
Έχω βάλει στην παλάντζα τον χρυσοφτέρη και το δίχτυ,
περισσότερο βάραινε το δίχτυ.
Έχω βάλει στην παλάντζα ένα φτερό και μια καρδιά,
περισσότερο βάραινε η καρδιά.
Έχω βάλει στην παλάντζα το έμπειρο μάτι της μέρας και το έφηβο μάτι της νύχτας.
περισσότερο βάραινε το έφηβο μάτι της νύχτας.
Αποστολή στο Έβερεστ
Ύστερα από τα επτά χιλιάδες μέτρα η πίεση έπεσε
και κάθε βήμα ήταν κι ένα μαρτύριο• έπρεπε να πίνουμε,
να πίνουμε χωρίς σταματημό, πάνω απ' όλα να δαμάζουμε τα νεύρα
που κυριεύουν τους ανθρώπους που βρίσκονται σε αδράνεια.
Ο δυτικός άνεμος που έρχεται από το Παμίρ,
από τους παγετώνες του Καρακόρουμ, του Νταουλαγκίρι και του Αναπούρνα,
φυσούσε όλη τη νύχτα, και μαζεμένοι στα αντίσκηνα
περιμέναμε ανήσυχοι την αυγή.
Η τελευταία ανεβασιά ήταν τρομερή:
το αίμα μαζευόταν στα πόδια,
οι Σέρπα άρχισαν να λιποθυμούν
και οι φιάλες οξυγόνου εξαντλούνταν στους ώμους μας.
Επιτέλους φτάσαμε στην κορυφή: κοιτάξαμε κάτω
τις ακρώρειες του Ρόνγκμπακ και πιο πέρα του
Θιανγκότσε,
και, καθώς βγάζαμε τις μάσκες για ν' αναπνεύσουμε τον διάφανο αέρα,
ο ουρανός ήταν τόσο μακρινός ως συνήθως.
Βυζαντινό ημερολόγιο
(απόσπασμα)
6
Γιατί να υποχωρήσω, γιατί να φύγω; Μόνο εκεί ήμασταν εμείς αληθινοί: μόνο στο λαβύρινθο ήμασταν ελεύθεροι.
7
Οδηγήστε με, ω περιστέρια, παρόλο που δεν υπάρχει δρόμος.
8
Θα είναι το πηγάδι τόσο ωραίο όσο και το όνειρο για το πηγάδι;
9
Φύλλο αδρανές, κύμα αδρανές. Και το παλιό παράπονο: Να υπήρχε μια αλλαγή.
11
Διότι υπάρχει στην καρδιά κάθε χειμώνα μια άνοιξη που, αν αντέξεις, θα απεμπολήσει όλο το χειμώνα.
12
Ο λευκός κύκλος μέσα στον μαύρο κύκλο;
Ο μαύρος κύκλος μέσα στον λευκό κύκλο;
14
Αυτό που είπε το κλαδί της δάφνης: Όταν θα έχεις μετρήσει τον τελευταίο κόκκο άμμου, θα έχεις μετρήσει τον πρώτο.
15
Μαυρίζεις, μαυρίζεις στο πιο λευκό από τα λευκά.
16
Τίποτα σε άνθιση.
17
Επιστρέφω στον τόπο απ' όπου ποτέ δεν έφυγα. Από τόσο μακριά.
*από τη συλλογή
"Οι γάτοι της Ακρόπολης
και άλλα ποιήματα",
μτφ: Χαράλαμπος Δήμου,
Οι εκδόσεις των συναδέλφων
2012
Οράσιο Καστίγιο
1934-2010
Σχόλια