Ο δρόμος είναι η τρίτη ρόδα
Που κυλάει τις άλλες δυο.
Το νερό λέει στο κύμα,
«Με καταπίνεις.»
«Πώς θα μπορούσα;»
Απάντησε το κύμα,
«Είμαι το στόμα σου.»
Το αμάξι
Ποτέ δεν θα
Φτάσει
Την ταχύτητα
Του δρόμου.
Με τις κορφές τους
Δυο βουνά
Ακούμπαγαν ένα σύννεφο.
Για μια στιγμή
Το σύννεφο ένιωσε
Άνω κάτω
Ανήμπορο να βρει
Το κεφάλι του.
«Έχω γυρίσει όλη
τη Γη,»
Είπε ένας.
«Καημένε φίλε
Κι όλο αυτό το διάστημα
Δεν προχώρησες
Μια σπιθαμή
Μέσα στο σώμα σου.»
Η κόρη
γύρισε τα μάτια
η ίριδα ακολούθησε
Το άσπρο του ματιού
Καθυστέρησε
Μόνο όσο χρειαζόταν
Φίλε
ώστε εσύ
να γλιστρήσεις μεσ' στο πρόσωπο
Εκείνης που αγαπάς.
«Σ' αγαπώ.»
Είπε η γυναίκα.
«Πρόσεχε,»
είπε ο εραστής της,
«Μη με αγαπάς
πάρα πολύ
Ή θα γυρίσεις πίσω στον εαυτό σου
Η αγάπη είναι στρογγυλή.»
«Ένα κι ένα
κάνουν δύο»
είπε ο μαθηματικός.
Τι ‘ναι αυτό
Για τον Θεό και το μηδέν;
Η κενότητα
Δεν έχει
Δρόμο
Διαφυγής.
Η ζάχαρη
Δεν ξέρει
Τι γεύση έχει.
Κάποιος
Που τη γεύεται
Δίνει στη ζάχαρη
Μια γεύση ζάχαρης.
Μια πέτρα
Ακούει τον χτύπο της καρδιάς της
Μόνο στη βροχή.
Ο κύκλος
Είναι ένα άλλοθι
Για το κέντρο
Και το κέντρο
Είναι μια πρόφαση
Για τον κύκλο.
Το μπλε
Έχει πάντα
Μια ιδέα
Στο μανίκι του.
O δρόμος
Τρέχει
Και προς τις δύο κατευθύνσεις
Γι' αυτό
Μένει ακίνητος.
Ο θόρυβος,
έκοψε μικρές δαγκωματιές στον εαυτό
του
Και άφησε
Τα δόντια του
Ανάμεσα
Στα πλήκτρα
Του πιάνου.
Εκείνη αγκυροβόλησε
Τους γοφούς της
Στα μάτια του
Και τον έφερε
Στο λιμάνι.
 |
| Malcolm de Chazal, ''Paysage'' |
αποσπάσματα από τη συλλογή
«Sens-Plastique» (Γαλλία, 1948)
πηγή σε αγγλική μετάφραση: peculiarmormyrid.com
(μετάφραση από τα αγγλικά: Μαρία Θεοφιλάκου)
A bicycle rolls on the road.
The road is the third wheel
Rolling the other two.
The water says to the wave,
“You are swallowing me.”
“How could I?”
Replied the wave,
“I am your mouth.”
The car
Will never
Attain
The speed
Of the road.
With their peaks
Two mountains
Were touching a cloud.
For an instant
The cloud felt
Topsyturvy
Unable to find
Its head.
“I've gone all the way around
The Earth,”
One man said.
“Poor fellow
And all that time
You haven't progressed
Half an inch
In your body.”
The pupil
Turned the eyes
The iris followed
The white of the eye
Delayed
Just long enough
Friend
for you
To slip into the face
Of the one you love.
“I love you,”
The woman said.
“Be careful,”
Said her lover,
“Don't love me
Too much
Or you'll come back
To yourself
Love is round.”
“One and one
Make two”
Said the mathematician.
What's that
To God and the zero?
Emptiness
Has no
Way
Out.
Sugar
Doesn't know
What it tastes like.
Someone
Tasting it
Gives sugar
A
taste of sugar.
A stone
Hears its heart beat
Only
In the rain.
The circle
Is an alibi
For the center
And the center
Is a pretext
For the circle.
Blue
Always has
An idea
Up its sleeve.
The road
Runs
In both directions
That's why
It stands still.
The noise,
bit off bits of itself
And left
Its teeth
Among
The keys
Of the piano.
She anchored
Her hips
In his eyes
And brought him
To port.
1902-1981
Σχόλια