 |
| Cocktail party in cabin-class, by Erich Hartmann (1960, GB/USA), Magnum Photos |
Φιγούρες
Ανακατεύω σα να 'ναι τράπουλα
Εν αγνοία μου, πρόσωπα,
Και, όλα, μου είναι αγαπητά.
Κάποτε ένα χαρτί πέφτει στη γη
Και όσο και να το ψάξω
Έχει εξαφανιστεί.
Δεν ξέρω τίποτα παραπάνω για αυτό.
Ήταν ένα ωραίο πρόσωπο
Ωστόσο, που πολύ το αγαπούσα.
Ανακατεύω τα υπόλοιπα χαρτιά.
Ανήσυχος από την κάμαρά μου,
Θέλω να πω στην καρδιά μου,
Συνέχισε να καίγεσαι
Αλλά όχι για εκείνο το χαρτί
Που ένα άλλο αντικατέστησε.
Είναι καινούργιο πρόσωπο,
Το παιχνίδι παραμένει πλήρες
Αλλά πάντα ακρωτηριασμένο.
Αυτό είναι όλο κι όλο που γνωρίζω,
Κανείς δεν ξέρει τίποτα παραπάνω.
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
(από τη συλλογή Les Amis inconnus, 1934)
Figures
Je bats comme des cartes
Malgré moi, des visages,
Et, tous, ils me sont chers.
Parfois l'un tombe à terre
Et j'ai beau le chercher
La carte a disparu.
Je n'en sais rien de plus.
C'était un beau visage
Pourtant, que j'aimais bien.
Je bats les autres cartes.
L'inquiet de ma chambre,
Je veux dire mon coeur,
Continue à brûler
Mais non pour cette carte
Q'une autre a remplacée.
C'est nouveau visage,
Le jeu reste complet
Mais toujours mutilé.
C'est tout ce que je sais,
Nul n'en sait d'avantage.
Jules Supervielle
1884-1960
Σχόλια