στο τελευταίο βαγόνι: José Garcia Villa

photo by René Burri

151

Το, καπρίτσιο, των, κανταλούπε*, είναι, να, είναι,

Γλυκά, ή, όχι, γλυκά,—

Να, δημιουργούν, σασπένς. Μια, επιστροφή,

Στο, ελληνικό, δράμα.

Η, δραματουργία, τους, είναι, όχι, στο, γλυκό,

Χώμα, αλλά, στο, μάτι,

Των, πουλιών, το καθαρό, μάτι, που, αποφασίζει,

Να, απονείμει, ή,

Να, μη, δώσει. Να, είμαι, γλυκός, ή,

Όχι, γλυκός; —κοιτώντας,

Ψηλά, στο, πρόσωπο, σου. Ώσπου, ξαφνικά:

Θα, είμαι, γλυκός!

*κανταλούπε: είδος πεπονιού

136

Τα, χέρια, στο, πιάνο, είναι, χωρίς, μπράτσα.

Καν, ένας, δεν, είναι, στο, πιάνο.

Τα, χέρια, αρχίζουν, και, τελειώνουν, εκεί.

Εκεί, κανενός, τα, χέρια, είναι, εκεί:

Καθαρά, και, ξάστερα, πάνω, στα, πλήκτρα.

Παίζοντας, αυτό, που, παίζουν.

Παίζοντας, αυτό, που, είναι.

Παίζοντας, τον, ήχο, της, Ταυτότητας.

Ωστόσο, τι, παράλογο, τι, παράλογο, τι, παράλογο!

(μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου)

 

photo by Fred W. McDarrah - Villa and Corso on a sofa, New York, February 15, 1959

151

The, caprice, of, cantaloupes, is, to, be,

Sweet, or, not, sweet,—

To, create, suspense. A, return,

To, Greek, drama.

Their, dramaturgy, is, not, in, the, sweet,

Soil, but, in, the, eye,

Of, birds, the, pure, eye, that, decides,

To, bestow, or,

To, withold. Shall, I, be, sweet, or,

Not, sweet?—looking,

Up, at, your, face. Till, sudden:

I, will, be, sweet!

136

The, hands, on, the, piano, are, armless.
No, one, is, at, the, piano.
The, hands, begin, and, end, there.

There, no-one’s, hands, are, there:
Crystal, and, clear, upon, the, keys.
Playing, what, they, play.

Playing, what, they, are.
Playing, the, sound, of, Identity.
Yet, how, absurd, how, absurd, how, absurd!

*τα ποιήματα είναι από τη συλλογή

Anchored Angel:Selected Writings

(Kaya Press, 1999)

                     José Garcia Villa

                            1908-1997