Η καταπίεση
χαρίζει στον μουγκό, γλώσσα
χαρίζει στον βράχο, πόδια
μαθαίνει στα μωρά,
από την κούνια
πώς να στηρίζουν στους ώμους
τα ντουφέκια.
Λατίφ Χελμέτ
Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ
Όταν μια αντιπροσωπεία ξένων πάει σε μια χώρα
παίρνει ένα στεφάνι και πηγαίνει στο μνημείο
του άγνωστου στρατιώτη
Αν αύριο μας έρθει
μια αντιπροσωπεία στο Κουρδιστάν
και με ρωτήσει: Πού είναι το μνήμα
του άγνωστου στρατιώτη;
εγώ θα πω: Κύριε,
στην κοίτη κάθε ποταμού,
στους πάγκους κάθε εκκλησιάς
στην πόρτα όλων των τζαμιών
σε κάθε σπηλιάς το στόμα
σε κάθε βράχο των βουνών
σε κάθε δέντρο των κήπων
αυτής της χώρας
σε κάθε πόντο γης
κάτω από κάθε μέσο τ’ ουρανού,
μην στενοχωριέσαι σκύψε λιγάκι χαμηλά
κι απόθεσε το στεφάνι σου.
Αμπτουλά Πασέβ
ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ; (απόσπασμα)
Μικραίνει ο κόσμος μας
Ζήτω ο δορυφόρος
Γνωρίζεις, όμως, πού βρίσκεται το Κουρδιστάν;
Ξέρεις ποιοι είναι οι Κούρδοι, φίλε μου;
Τι στην οργή
Και γιατί να σε νοιάξει;
Συμβαίνουν γεγονότα σοβαρά:
Το Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ιταλία και το Γουέμπλεϋ
Πιες τη μπύρα σου, λοιπόν , χαλάρωσε,
Ποιοι στην οργή είναι οι Κούρδοι
Και γιατί να σε νοιάξει;
Τέλειωσε ο Ψυχρός Πόλεμος, η Ευρώπη ενώνεται
Κι αίμα στην πόλη σου δεν χύνεται
Έξω από τα γήπεδα -και τούτο σπάνια –
Κι αυτό δεν είναι δα και τόσο φοβερό, φίλε μου.
Πιες, λοιπόν, τη μπύρα σου, χαλάρωσε
Γιατί όλα είναι καλά στον κόσμο σου
έτσι σου αρέσει να πιστεύεις.
Ποιος θα πάρει το Παγκόσμιο Κύπελλο;
Η Αργεντινή;
Μήπως η Γερμανία;
Και στο τένις;
Ο Μπέκερ
‘Η ο ‘Εντεμπεργκ;
Υπομονή, φίλε μου, υπομονή,
Η επιστήμη είναι δική σου
Κι η τηλεόραση θα φέρει ζωντανά τα νέα
Μέσα στο σαλόνι σου.
Προόδευσε ο κόσμος, εκπολιτίστηκε.
Πιες, λοιπόν, τη μπύρα σου κι ετοιμάσου για δράση.
Πώς αλλάζουν τα πράγματα, και τι γρήγορα!
Η ενωμένη Γερμανία, η ενωμένη Ευρώπη ετοιμάζονται τάχιστα.
2
Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, όπως πάντα,
Κι η δύναμη ανήκει στο κόκκινο και στο κίτρινο χρυσάφι.
Η Ανατολική Γερμανία δεν υπάρχει πια
Το Τείχος έπεσε
Κι η χρεοκοπημένη Ανατολή ανοίγει τις πόρτες.
Μα τι απόγινε η ταξική πάλη;
Δεν είναι της μόδας σήμερα
Το περιβάλλον είναι in
Κι η ειρήνη, βεβαίως.
Η ειρήνη ανάμεσα στους λαούς.
Όχι ανάμεσα στα έθνη,
Η ειρήνη ανάμεσα στα μέρη που αγγίζει η τηλεόρασή σου
Και θέλει η κυβέρνηση να δεις.
Το έχεις ακουστά το Κουρδιστάν, φίλε μου;
Ξέρεις πού είναι;
Και το Χαλέπι;
Τι να ‘ναι αυτό;
Δέντρο, ποτάμι, τι;
Και σένα γιατί στην οργή να σε κόφτει;
Όμως εγώ θα σου το πω.
Θα σου το πω με λίγα λόγια, δεν θα τον χάσεις τον αγώνα.
Χαλέπι, μια μικρή πόλη στο νότιο Κουρδιστάν:
Μάρτης, στις 16, 1988: σφαγή, 5000,
Γρήγορος θάνατος μέσα στη νύχτα.
Για όνομα του Θεού, δεν μιλάω για φώκιες,
Ούτε για καγκουρό, ούτε για φάλαινες βεβαίως:
Μόνο για Κούρδους, παιδιά, γυναίκες κι άντρες
Δηλητηριασμένους από αέρια που πούλησαν οι εταιρίες σας
Γιατί έπρεπε να βγάλουν κάποιο κέρδος.
Και στο κάτω κάτω ποιοι είναι οι Κούρδοι;
Δεν έχουν σημαία στο κτίριο του Ο.Η.Ε., δεν έχουν φίλους.
Ξέρεις ποιοι είναι οι Κούρδοι, φίλε μου, σε νοιάζει ποιοι είναι;
Αλλάζει ο κόσμος, ναι, αλλάζει
Αργά ή γρήγορα τα νέα φτάνουν παντού
Μα όχι και στο Κουρδιστάν
Που ‘ναι μια χώρα κομματιασμένη, ένα έθνος που όλο βασανίζεται,
Ένα Έθνος που δικαίωμα δεν έχει να φανεί στην οθόνη σου.
Την έχεις ακουστά τη λέξη «βοήθεια», φίλε μου;
Σαχίν Σορεκλί
*Περισσότερα για τους σύγχρονους Κούρδους ποιητές είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο του Τζεμίλ Τουράν Μπαζιντί, που αποτελεί και πηγή αυτής της ανάρτησης:
http://www.cemilturan.gr/πολιτισμος/σύγχρονοι-κούρδοι-ποιητές/
Σχόλια