στο νυχτερινό δρομολόγιο του Τρένου: Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος (2 ποιήματα)

photo by Alex Webb - Riverwalk, Chicago

 

Λόγια στην Καλυψώ

(απόσπασμα)

       Χ

Όπως τα δάση μακρινά τα μάτια σου

Ανάμεσα σε σένα και σε μένα 
τα δάκρυα που δεν είναι πια δικά μου. 
Λόγια που δεν τα πίστεψα στην ώρα τους 
και τα πιστεύω τώρα που κανείς δεν τα πιστεύει 
στολές που δεν τις φόρεσα στη δόξα τους
και τις φοράω τώρα κουρελιασμένες 
— ένας συνταξιούχος ναύτης που τον ζαλίζει το φεγγάρι. 
Πούλησα τον παπαγάλο μου για ένα τρανζίστορ 
όλη τη νύχτα ταξιδεύω στα βραχέα.

Δεν με λυπάται η στεριά δεν με λυπάται η θάλασσα 
γιατί σαπίσαν στην καμπίνα μου τα φρούτα που μου χάρισες 
γιατί έχασα όλες σου τις φωτογραφίες κι όλους σου τους όρκους 
— τί να την κάνω τώρα την πατρίδα; 
όλη τη νύχτα ταξιδεύω στα βραχέα.

Δεν με λυπάται η στεριά δεν με λυπάται η θάλασσα 
είμαι νεκρός μες στα τραγούδια που έρχονται, 
μην ψάχνεις πια για μένα 
είμαι νεκρός ανάμεσα στα χείλη σου 
είμαι νεκρός από καιρό μην ψάχνεις πια για μένα. 

 

photo by Alex Webb - Downtown, Chicago

Το κρασί των Φαιάκων

Πες μου το πάλι πως θα με θυμάσαι κι εγώ θα σε πιστέψω.
Ποιος θα μπορούσε αλήθεια να κρατήσει το τιμόνι σε τούτους τους καιρούς;
Χάλασε κι η πυξίδα χαθήκαν οι προορισμοί
τα κύματα σηκώθηκαν ως το μυαλό σβήσανε οι αιώνες
τόσες πατρίδες τόσες προσπάθειες μέσα μου καμένες.
Άσ’ τους ανέμους να μας πάνε όπου θέλουν
άσ’ τους ανέμους και το τυφλό κρασί
το ματωμένο φως πάνω στα χείλη σου, το ψέμα και η ομορφιά σου
πες μου το πάλι
πες μου το πάλι πως θα με θυμάσαι κι εγώ θα σε πιστέψω

*τα ποιήματα είναι από τη συλλογή "Υπό ξένην σημαίαν", Ποιήματα 1967-1988, Εκδ. Υψιλον 1991

Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος

 γεν. 1936