στο τελευταίο βαγόνι: Αλεξάντρ Μπλοκ (Νύχτα, δρόμος, λάμπα του δρόμου, φαρμακείο)



Rush hour in the NY subway, by Thomas Hoepker (1960) - Magnum Photos



Νύχτα, δρόμος, λάμπα του δρόμου, φαρμακείο,
Το ανούσιο και ανιαρό τριγύρω.
Ζήσε τουλάχιστον γι’ άλλο ένα τέταρτο του αιώνα
Ακόμα θα είναι έτσι. Έξοδο δεν έχει.

Πέθανε πιάσ’ το από την αρχή ξανά,
Κι όλα θα επαναληφθούν, σαν πρώτα:
Νύχτα, το παγερό ρυτίδιασμα του καναλιού,
Δρόμος, λάμπα του δρόμου, φαρμακείο.

10 Οκτωβρίου 1912


ελεύθερη απόδοση: Μαρία Θεοφιλάκου

 
Αpproaching shadow, by Fan Ho (1954)



Ночь, улица, фонарь, аптека,
Бессмысленный и тусклый свет.
Живи ещё хоть четверть века —
Всё будет так. Исхода нет.

Умрёшь — начнёшь опять сначала
И повторится всё, как встарь:
Ночь, ледяная рябь канала,
Аптека, улица, фонарь.

10 октября 1912




 

 

 

 

 

 

 

   

 

Александр Александрович Блок

Alexander Alexandrovich Blok

 (1880-1921)

Σχόλια

Ο χρήστης Unknown είπε…
η μετάφραση δεν αντιστοιχεί.
νύχτα δρομος φανάρι φαρμακείο.
κι ένα τέταρτο του αιώνα να ζήσεις τίποτε δε θαλλαξει.
η νύχτα. το παγωμένο νερό του καναλιου
ο δρόμος. το φανάρι.
Ο χρήστης puck on a midsummernight είπε…
Ναι πρόκειται για απόδοση. Ποτέ δεν υπάρχει μόνο μια μετάφραση - ούτε και θα έπρεπε. Παραθέτω εναλλακτικές, μία μετάφραση και μία απόδοση, αλιευμένες από το διαδίκτυο.

1.
Νύχτα.Δρόμος.Φανάρι. Φαρμακείο
Κόσμος ανόητος κι άχρωμος
κι ένα τέταρτο του αιώνα  να ζήσεις ακόμα
τίποτα δεν  θ’ αλλάξει.

Σωτηρία δεν υπάρχει
– κι αν πεθάνεις, όλα θα ξαναρχίσουν
και θα ξαναγίνεις όπως και πριν-
η νύχτα,η παγερή ανατριχίλα του καναλιού,
το φαρμακείο, ο δρόμος, το φανάρι.

μτφρ: Νίκος Καζαντζάκης
πηγή: https://doumoustella.wordpress.com/2014/10/08/%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CF%84%CF%81-%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%BA-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF/

2.
Νύχτα, δρόμοι, φανάρια,
Φαρμακεία και φως απαλό,
Ανώφελο, άσκοπο της λάμπας χλωμό.
Για κάθε του χρήση λίγα χρόνια
Θα ζήσει, ίσως ούτε εικοσιπέντε
Και κάτι χρόνια θαρρώ.
Αδιέξοδος δρόμος κι η πλάση ως εδώ.


Θα φύγεις κι εσύ από τούτο τον κόσμο-
Και θα ξαναζήσεις και άλλη φορά,
Τα πάντα επιστρέφουν, και είναι τα ίδια:
Η νύχτα, η ροή του καναλιού  με τον πάγο, που ρίγησε πάλι, σαν κυλάν τα νερά.
Οι δρόμοι, τα φανάρια, τα φαρμακεία (του σπετσιέρη ο πάγκος),
Σου μιλούν σιωπηλά.

πηγή:https://pribas.blogspot.com/2018/09/blog-post_2.html