στο τελευταίο βαγόνι: Walt Whitman (Τραγούδι του ανοιχτού δρόμου, 4)

The Road West, U.S. 54 in Southern New Mexico (1938) - Dorothea Lange

Τραγούδι του ανοιχτού δρόμου, 4

Η γη να επεκτείνεται δεξιά και αριστερά,

H εικόνα ζωντανή, καθένα μέρος στο καλύτερο του φως,

Η μουσική να εισρέει εκεί όπου είναι ποθητή, και να σταματάει εκεί όπου δεν είναι,

Η εύθυμη φωνή του δημόσιου δρόμου, το ζωηρό φρέσκο συναίσθημα του δρόμου.  

Ω αυτοκινητόδρομε που ταξιδεύω, μου λες εσύ Μην με αφήσεις;

Λες Μην εξορμάς —αν με αφήσεις έχεις χαθεί;   

Λες Είμαι ετοιμασμένος ήδη, είμαι καλά περπατημένος και μη απαρνημένος, τήρησέ με ;

Ω δημόσιε δρόμε, εγώ απαντώ δεν φοβάμαι να σ' αφήσω, όμως σε αγαπώ,

Με εκφράζεις καλύτερα απ’ ό,τι μπορώ να εκφράσω τον εαυτό μου,

Θα ‘σαι για μένα πιο πολλά από το ποίημά μου.

Σκέφτομαι οι γενναίες πράξεις έχουνε όλες συλληφθεί στον ανοιχτό αέρα, και όλα τα ελεύθερα ποιήματα επίσης,

Σκέφτομαι θα μπορούσα κι εγώ ο ίδιος να σταματήσω εδώ και θαύματα να κάνω,

Σκέφτομαι καθετί που θα συναντήσω στον δρόμο θα μου αρέσει, και σε όποιον με αντικρίσει θα αρέσω,

Σκέφτομαι όποιος βλέπω θα πρέπει να ‘ναι ευτυχισμένος.  

 

μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου 

Wire Wheel, New York (1933) - Paul Strand

Song of the Open Road, 4

The earth expanding right hand and left hand,
The picture alive, every part in its best light,
The music falling in where it is wanted, and stopping where it is not wanted,
The cheerful voice of the public road, the gay fresh sentiment of the road.

O highway I travel, do you say to me Do not leave me?
Do you say Venture not—if you leave me you are lost?
Do you say I am already prepared, I am well-beaten and undenied, adhere to me?

O public road, I say back I am not afraid to leave you, yet I love you,
You express me better than I can express myself,
You shall be more to me than my poem.

I think heroic deeds were all conceiv’d in the open air, and all free poems also,
I think I could stop here myself and do miracles,
I think whatever I shall meet on the road I shall like, and whoever beholds me shall like me,
I think whoever I see must be happy.

Walt Whitman 

1819 - 1892