από την καμπίνα του μηχανοδηγού: Η λάμπα

Sergio Larrain - Valparaiso, Chile 1963 

Η λάμπα

"Είμαι γριά τυφλή απ' το ένα μάτι",
μου φώναξε από το απέναντι μπαλκόνι
"κι ούτε τ' αυτιά μου με βοηθάνε.
Καλημέρα".

Κι ύστερα, κάθε ένα βράδυ,

το φως του μπαλκονιού ανάβει, αργά.

Έτσι συμβαίνει
στο έρεβος του κρεβατιού μου εγώ
χαζολογώντας
νερά ν' ακούω από μακριά,
βαθιά σαν νύχτα,
να σκίζονται από ένα σίγουρο καράβι.

Νερά που αφρίζουνε στο γλυκερό
έρημο βράδυ, και λέω η λάμπα της
θα φταίει που μαζεύονται
πίσω από το κλειστό μου τζάμι.

Πάλι μετά, ώρα προτού χαράξει,
σηκώνεται ανελλιπώς και μου τη σβήνει.
Κι ο ήχος σταματάει κι αυτός.

Μαρία Θεοφιλάκου