 |
| Children making snowmen, late 1920s or early 1930s.Mark Goebel Photo Gallery—Getty Images |
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ, του
Ζακ Πρεβέρ
Μες στου χειμώνα τη νύχτα τρέχει ένας ψηλός κατάλευκος άνθρωπος
Είναι ένας χιονάνθρωπος που μια ξύλινη πίπα κρατά
Ένας μεγάλος χιονάνθρωπος κυνηγημένος από το κρύο και την παγωνιά
Φτάνει επιτέλους στο χωριουδάκι
Και βλέποντας φώτα αναθαρρεί
Μπαίνει τυχαία στο πρώτο σπιτάκι, δίχως καν να χτυπήσει την πόρτα,
Και για να ζεσταθεί
Κάθεται πάνω στην κόκκινη σόμπα
Και χάνεται στη στιγμή,
Αφήνοντας μόνο την πίπα του μέσα σε μια λιμνούλα με νερό
Αφήνοντας μόνο την πίπα του και το καπέλο του το παλιό…
Μετάφραση:
ΘάνοςΑθανασίου
 |
| Porters Waiting for a Job at the Oil Dock, Istanbul, Photo ⓒ Ara Güler, 1954 |
ΒΡΟΧΗ ΕΙΚΟΝΩΝ, του Θωμά Γκόρπα
Στον Ζακ Πρεβέρ Μου φεύγουν οι λέξεις σαν πρωινά πουλιά, ξαναγυρίζουν το βράδι Κατεβαίνουν την πλαγιά αρνιά, το βέλασμά τους γίνεται χάδι για Την καρδιά. Πουλιόνται φτερά στην αγορά μα εγώ μαραζώνω δεν Έχω λεφτά ούτε για τα τσιγάρα μου που λέμε ούτε ψεύτικα κατοχικά Που τα έδιναν τότε στα παιδιά να παίζουν για να μην κλαίνε.Παλιώνουν οι φίλοι παλιώνουν οι καημοί της μάνας μου τα μαγαζιά Όλα παλιώνουν σ’ αυτόν τον ψεύτη ντουνιά έξον απ’ τα τραγούδια και Μερικές γυναίκες γυμνές μέσα τους. Πέταλα καρδιές πουλιών ούζα και πρώτα φώτα με το σούρουπο τα τελευταία Λόγια στην αγάπη το μαχαίρι τα γιαχαρά και ή μαχαιριά. Ένα χαμάλης κάνει το τελευταίο του θέλημα εσύ χτυπάς το στήθος σου και εγώ Καπνίζω…
Σχόλια