 |
| photo of the Artist's Mother, Ball of String and Alarm Clock, by Arikha Avigdor (1989) |
εντάξει εντάξει είναι μία χώρα
όπου
η λήθη όπου βαραίνει η λήθη
μαλακά
πάνω στους κόσμους τους ανονομάτιστους
εκεί
το κεφάλι το κρατάμε σιωπηλό το κεφάλι είναι βουβό
και
ξέρουμε όχι τίποτα δεν ξέρουμε
το
τραγούδισμα των στομάτων που έχουν πεθάνει σβήνει
πάνω
στον τάφο έκανε το ταξίδι
δεν
υπάρχει τίποτα για να κλάψεις
τη
μοναξιά μου την γνωρίζω εντάξει την στραβογνωρίζω
έχω
τον καιρό έτσι μου λέω έχω τον καιρό
μα
ποιόν καιρό κόκκαλο λιμασμένο σκυλίσιο καιρό
του
ουρανού που ξεθωριάζει χωρίς σταματημό του κόκκου μου από ουρανό
της
ακτίνας που αναρριχάται κηλιδωμένη τρέμοντας
εκατομμυριοστά
του μέτρου έτη σκότους
Θέλετε
να πάω από το Α στο Β δεν μπορώ
δεν
μπορώ να βγω είμαι σε μία χώρα χωρίς χνάρια
ναι
ναι είναι καλό πράγμα αυτό που έχετε εκεί πραγματικά καλό πράγμα
τι
είναι αυτό μη με ρωτάτε παραπάνω
ένα
σπιράλ σκόνης από στιγμές τι είναι αυτό το ίδιο
η
ηρεμία η αγάπη το μίσος η ηρεμία η ηρεμία
*μετάφραση Μαρία Θεοφιλάκου
 |
| Still Life with Two Sheets of Paper, Avigdor Arikha |
bon bon il est un pays
où l’oubli où pèse l’oubli
doucement sur les mondes innommés
là la tête on la tait la tête est muette
et on sait non on ne sait rien
le chant des bouches mortes meurt
sur la grève il a fait le voyage
il n’y a rien à pleurer
ma solitude je la connais allez je la connais mal
j’ai le temps c’est ce que je me dis j’ai le temps
mais quel temps os affamé le temps du chien
du ciel pâlissant sans cesse mon grain de ciel
du rayon qui grimpe ocellé tremblant
des microns des années ténèbres
vous voulez que j’aille d’A à B je ne peux pas
je ne peux pas sortir je suis dans un pays sans traces
oui oui c’est une belle chose que vous avez là une
bien belle chose
qu’est-ce que c’est ne me posez plus de questions
spirale poussière d’instants qu’est-ce que c’est le
même
le calme l’amour la haine le calme le calme
*το ποίημα δημοσιεύθηκε με τον τίτλο «Accul» (μέρος χωρίς ελπίδα,
αδιέξοδο) στο περιοδικό «Cahiers des Saisons», Νο.2 , τον Οκτώβριο
του 1955.
Samuel Beckett
1906-1989
Σχόλια