Τα
ρομαντικά σκυλιά
Τον
καιρό εκείνο ήμουν είκοσι χρονών
κι
ήμουν τρελός.
Είχα
χάσει μία χώρα
είχα
όμως κερδίσει ένα όνειρο.
Κι
αν είχα αυτό το όνειρο
τίποτ'
άλλο δεν είχε σημασία.
Ούτε
το να δουλεύω ούτε το να προσεύχομαι
ούτε
να μελετάω μέσα στα ξημερώματα
δίπλα
με τα ρομαντικά σκυλιά.
Και
τ' όνειρο ζούσε στο ευρύχωρο του πνεύματός
μου.
Ένα
δωμάτιο ξύλινο,
μισοσκιασμένο,
μέσα
σε κάποιον απ' τους πνεύμονες του
τροπικού.
Και
φορές φορές μέσα μου επέστρεφα
και
τ' όνειρο επισκεφτόμουν: άγαλμα που
έγινε αιώνιο
μέσα
σε στοχασμούς υγρούς,
ένα
λευκό σκουλήκι που στριφογυρίζει
στην
αγάπη.
Μία
αγάπη ανεξέλεγκτη.
Ένα
όνειρο μέσα σε άλλο όνειρο.
Και
ο εφιάλτης μου έλεγε: θα μεγαλώσεις.
Θ'
αφήσεις πίσω τις εικόνες του πόνου και
του λαβύρινθου
και
θα ξεχάσεις.
Αλλά
τον καιρό εκείνο, το να μεγαλώσεις θα
ήταν έγκλημα.
Είμαι
εδώ, είπα, μαζί με τα ρομαντικά σκυλιά
Κι
εδώ θα μείνω.
μετάφραση:
Μαρία Θεοφιλάκου
Los
perros románticos
En
aquel tiempo yo tenía veinte años
y
estaba loco.
Había
perdido un país
pero
había ganado un sueño.
Y
si tenía ese sueño
lo
demás no importaba.
Ni
trabajar ni rezar
ni
estudiar en la madrugada
junto
a los perros románticos.
Y
el sueño vivía en el espacio de mi espíritu.
Una
habitación de madera,
en
penumbras,
en
uno de los pulmones del trópico.
Y
a veces me volvía dentro de mí
y
visitaba el sueño: estatua eternizada
en
pensamientos líquidos,
un
gusano blanco retorciéndose
en
el amor.
Un
amor desbocado.
Un
sueño dentro de otro sueño.
Y
la pesadilla me decía: crecerás.
Dejarás
atrás las imágenes del dolor y del laberinto
y
olvidarás.
Pero
en aquel tiempo crecer hubiera sido un crimen.
Estoy
aquí, dije, con los perros románticos
Y
aquí me voy a quedar.
Roberto
Bolaño Ávalos
1953-2003
_____________________________________________________________________________
Σημείωση: ο ποιητής ήταν είκοσι χρονών όταν έγινε το πραξικόπημα του Πινοτσέτ στη Χιλή, τον Σεπτέμβριο του 1973.
Σχόλια