στο Τρένο του Σεπτέμβρη, με τους πέντε Ανώνυμους Ποιητές

 

Τόσες φορές πεθύμησα τη γη μου,
κι΄ όνειρα έβλεπα γεμάτα αναμνήσεις
παλιές εικόνες, παιδικές μου συγκινήσεις.
Πόσες φορές αλώνισα τους δρόμους,
άσπρα απ’ τη σκόνη τα παπούτσια μου ξανά,
ήλιος, βροχή μου ξέφτισαν τους ώμους
μέχρι να φτάσω στο μεγάλο πουθενά…

^ το Τρένο βρήκε το παραπάνω ποίημα στο άρθρο

 "Η ιστορία των πέντε «Ανώνυμων Ποιητών»"

 (http://bit.ly/WWBn9D). 

Δεν αναφέρεται το όνομα του ποιητή.  

_________________________________________________________________________
πηγή φωτογραφίας: http://bit.ly/1D338P3
The Door, by  Kristopher Goodman