επιβάτες στο χειμωνιάτικο καλοκαίρι: Γιάννης Αγγελάκας

Χώμα και νερό

Χώρες που απλώνεστε γαλήνιες δίχως σύνορα
Διάφανες πόλεις κρυμμένες μες στο φως
Λικνίζεστε στην άκρη του ορίζοντα
Σαν όνειρο, σαν πόθος κοντινός
Μα εγώ κάτω απ' τα κύματα σας χάνω
Πώς να νικήσω αυτό τον άγριο καιρό
Βουλιάζω μες στο τίποτα κι όλο φοβάμαι
Φοβάμαι πως θ' αργήσω να σας βρω

* aπό τη συλλογή “Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε;” (1999)

Γιάννης Αγγελάκας