ΒΑΘΕΙΕΣ ΕΙΝ' ΟΙ ΡΙΖΕΣ
Η αρχή όπως είπαν μερικοί / ή το
τέλος κατ' άλλους / ήρθε ένα βράδι πολύ μέσα στ' άλλα / που ανοίγοντας
την πόρτα τής κάμαρας του / μές στο σκοτάδι διέκρινε καθαρά / ένα
φέρετρο, προορισμένο γι' αυτόν / δήθεν από καιρό.
Ανάβοντας το φως / έμεινε το τραπέζι του / κι' όλα μέσα στο δωμάτιο / σάν να υποκρινόνταν κάποιο ρόλο.
Πέρασαν μερικές μέρες γραφείου /
με την ανυπόφορη ενεργητικότητα / όλων των άλλων για ένα παιχνίδι
χαμένο / ένα παιχνίδι χωρίς νόημα /που παρακολουθείται πίσω απ' τα
τοιχώματα / φέρετρου ερμητικά κλεισμένου / χωρίς να πάψει ούτε για μιά
στιγμή / να εκτελεί τα καθήκοντα του σωστά /— ίσως επειδή η δουλειά του
ήταν τυποποιημένη.
Σ' ένα φορτοταξί κι όλα τέλειωσαν.
Μερικές κουβέντες οίκτου,
έκπληξης και / πόνου συνόδευσαν τη σκηνή / όμως άλλη η οδύνη· /η
παγερότητα που σάν αράχνη /ξεκινάει απ' την άδεια καρέκλα / τα
καλοξυμένα του μολυβιά / το ντοσιέ του υπό τον βαθμόν /γραφέως β’
παθόντος.
(Για πόσα πράματα πρέπει να φωνάζουμε μ' όλη μας την ψυχή: Κάτω! Κάτω!..)
πηγή: http://anemourion.blogspot.gr/2013/05/1930-1991.html
Γιάννης Νεγρεπόντης
1930-1991
Σχόλια