 |
| photo link here |
Περίμενα
μόνος, με τη παρέα ορχιδέων, ρόδων και βιολετών που —σαν άνθρωποι που περιμένουν δίπλα σου, μα που για εκείνους είσαι
άγνωστος— κράτησαν μια σιωπή που η διαφορετικότητά τους ως ζωντανών πλασμάτων
την έκανε πιο επιβλητική και με τον ψυχρό τους τρόπο λάβαινε τη ζέση απ' τη
φωτιά ενός πυρακτωμένου κάρβουνου, πολύτιμα απιθωμένου πίσω από 'να κρυστάλλινο
γυαλί, σε μια λευκή μαρμάρινη μπανιέρα όπου έριχνε, από καιρό σε καιρό, τα
επικίνδυνα ρουμπίνια της.
Mαρσέλ Προυστ
1871-1922
Σχόλια