από την καμπίνα του μηχανοδηγού: Bικτώρια

                   Βικτώρια                    

Δεν έχει τέλμα να βουτήξω το ψωμί μου

Ούτε και τέρμα να αποθέσω τα μπαγκάζια μου

Όλο τ΄ αδράζω από τη σκόνη κι αυτά ξανακυλάνε

Μέρα τη μέρα σε σταθμούς που όλο τρέχουν

μοιάζω να είμαι εγώ σταματημένη,

ονειροπόλα καρτερώντας μια αποβάθρα

 Κι εσύ αν είσαι φίλος

κάνε τα μάτια σου πως καθαρίζεις

Όποιος κι αν φεύγει από τους δυο,

αν φεύγει,

είμαστε μόνοι

                  Μαρία Θεοφιλάκου                 

_________________________________________________________

• Η φωτογραφία απεικονίζει το ζωγραφικό έργο "Σταθμός Βικτώρια - Σκάλες" του Δήμου Σκουλάκη, 1977 (Λάδι σε μουσαμά , 210 x 190 εκ., δωρεά του καλλιτέχνη στην Εθνική Πινακοθήκη). Περισσότερα για τον καλλιτέχνη εδώ.