στο τελευταίο βαγόνι: Louis Aragon

Δεν υπάρχει αγάπη ευτυχισμένη

Photo link

Τίποτα δε χαρίστηκε στον άνθρωπο ποτέ. Μηδέ η δύναμή του,

Μηδέ αδυναμία, μηδέ καρδιά. Κι όταν νομίζει πως

Τα χέρι’ ανοίγει, ο ίσκιος του είναι σωστός σταυρός

Και μνέσκει μες στη χούφτα του της ευτυχίας του η σποδός

Είναι μια προδοσία φριχτή κι αλλόκοτ’ η ζωή του.

Δεν υπάρχει αγάπη ευτυχισμένη.

Η ζωή του... Μοιάζει σε στρατιώτες με στολές

Μα δίχως όπλα, για έναν άγνωστο σκοπό ταγμένους.

Τι κι αν τους έβρεις το πρωί ετοιμασμένους,

Αυτούς, οπού το βράδυ θα τους δεις αβέβαιους, νικημένους;

Πείτε μονάχα: η ζωή μου! Και βαστήχτε των δακρύων σας τις πηγές...

Δεν υπάρχει αγάπη ευτυχισμένη.

Ωραία μου αγάπη, καλή μου αγάπη, οδύνη και πλάνη,

Μαζί μου σ’έχω, μέσα μου, σαν πουλί πληγωμένο·

Κι όλοι γύρω μάς βλέπουν μ’ένα βλέμμα χαμένο,

Ξαναλέγοντας, πίσω μου, κάθε λόγο που είχα πλεγμένο

Στα μεγάλα τα μάτια σου –κι έχει τώρα πεθάνει...

Δεν υπάρχει αγάπη ευτυχισμένη.

Ο καιρός να μάθουμε να ζούμε έχει διαβεί...

Κλαίνε στην ένωσή τους οι καρδιές μας κάθε βράδι,

Για το σπαθί της δυστυχίας που της χαράς το υφάδι

Κόβει, για τις λύπες που πληρώνουν ένα χάδι,

Τα όσα δάκρυα για μια κιθάρας πνοή.

Δεν υπάρχει αγάπη ευτυχισμένη.

Δεν υπάρχει αγάπη, σαν κισσός στον πόνο να μη στρέφεται,

Δεν υπάρχει αγάπη που να μη σε πεθαίνει,

Δεν υπάρχει αγάπη που να μη σε μαραίνει,

Και της πατρίδας όχι πιότερο η αγάπη η βλογημένη

Δεν υπάρχει αγάπη που απ’ το κλάμα να μη θρέφεται.

Δεν υπάρχει αγάπη ευτυχισμένη.

Κι όμως, μ’ αγάπη εμείς οι δυο είμαστε δεμένοι!

μετάφραση: Αντώνης Φωστιέρης

Photo link

Il n'y a pas d'amour heureux

Rien n'est jamais acquis à l'homme Ni sa force
Ni sa faiblesse ni son coeur Et quand il croit
Ouvrir ses bras son ombre est celle d'une croix
Et quand il croit serrer son bonheur il le broie
Sa vie est un étrange et douloureux divorce
          Il n'y a pas d'amour heureux

Sa vie Elle ressemble à ces soldats sans armes
Qu'on avait habillés pour un autre destin
A quoi peut leur servir de se lever matin
Eux qu'on retrouve au soir désoeuvrés incertains
Dites ces mots Ma vie Et retenez vos larmes
          Il n'y a pas d'amour heureux

Mon bel amour mon cher amour ma déchirure
Je te porte dans moi comme un oiseau blessé
Et ceux-là sans savoir nous regardent passer
Répétant après moi les mots que j'ai tressés
Et qui pour tes grands yeux tout aussitôt moururent
          Il n'y a pas d'amour heureux

Le temps d'apprendre à vivre il est déjà trop tard
Que pleurent dans la nuit nos coeurs à l'unisson
Ce qu'il faut de malheur pour la moindre chanson
Ce qu'il faut de regrets pour payer un frisson
Ce qu'il faut de sanglots pour un air de guitare
          Il n'y a pas d'amour heureux

Il n'y a pas d'amour qui ne soit à douleur
Il n'y a pas d'amour dont on ne soit meurtri
Il n'y a pas d'amour dont on ne soit flétri
Et pas plus que de toi l'amour de la patrie
Il n'y a pas d'amour qui ne vive de pleurs
          Il n'y a pas d'amour heureux
          Mais c'est notre amour à tous les deux

 (La Diane Francaise, Seghers 1946)

Louis Aragon

1897-1982