 |
| Photo link |
Mην Μπαίνετε Ευγενικοί Σε Αυτήν Την Καλή Νύχτα
Mην μπαίνετε ευγενικοί σε αυτήν την καλή νύχτα,
Στο γήρας πρέπει αλαλαγή, πυράκτωμα όταν η μέρα σβήνει·
Μανιάζετε, μανιάζετε ενάντια στο τέλος της αχτίδας.
Μόλο που στα στερνά οι σοφοί νογάνε το σκοτάδι για αλήθεια,
Αφού τα λόγια τους κανέναν κεραυνό δεν καμακώσαν, κείνοι
Δεν πάνε ευγενικοί να μπουν σε αυτήν την καλή νύχτα.
Άνθρωποι άξιοι, πια λιγοστοί, που ουρλιάζουνε χωρίς μίαν ελπίδα
Για τα μικρά τους έργα που θα χόρευαν σε ανθισμένη κρήνη,
Μανιάζουνε, μανιάζουνε ενάντια στο τέλος της αχτίδας.
Άνθρωποι ανήμεροι, που πιάσαν και τραγούδησαν τον ήλιο ψηλός που ήταν,
Και ξέρουνε, πολύ αργά, τον θρήνησαν που πίσω τούς αφήνει,
Δεν πάνε ευγενικοί να μπουν σε αυτήν την καλή νύχτα.
Άνθρωποι-τάφοι, σχεδόν νεκροί, που βλέπουνε με θολωμένο πρίσμα
Μάτια τυφλά, ζωηρά που θα έλαμπαν σαν τον μετεωρίτη,
Μανιάζουνε, μανιάζουνε ενάντια στο τέλος της αχτίδας.
Κι εσύ, πατέρα μου, με το δριμύ σου δάκρυ ευλόγησε με τώρα ή βλαστήμα,
Την προσευχή μου άκουσε, κει στα θλιμμένα σου ύψη.
Mην μπαίνετε ευγενικοί σε αυτήν την καλή νύχτα.
Μανιάζετε, μανιάζετε ενάντια στο τέλος της αχτίδας.
απόδοση:
Μαρία Θεοφιλάκου
(πρώτη
δημοσίευση της μετάφρασης στο περιοδικό
«Το Παράθυρο», τον Νοέμβριο 2011)
Photo link
Do Not Go Gentle Into That Good Night
Do
not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on that sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on that sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.
Nτύλαν Tόμας
1914-1953
Σχόλια